Vera - 01.10.2002, Síða 63

ekki sagt: „Ég ætla ekki að hafa
neina afstöðu til alþjóðamála."
Það er ekki spurningin um annað
hvort eða - alþjóðavæðingin er
staðreynd, Evrópuvæðingin er
staðreynd og það er í raun alþjóð-
legur svipur á öllum málum sem
við erum að vinna með.
Sigríður Anna: Ég vil horfa á al-
þjóðavæðinguna sem jákvæða
þróun, hún leiðir til aukins skiln-
ings og kynna rnilli þjóða. Okkur
Islendingum hefur vegnað lang-
samlega best þegar við höfum ver-
ið í miklum samskipum við aðrar
þjóðir - bara það að ísland byggð-
ist var vegna þess að fólk frá
Norðurlöndum var að kanna
heiminn, kynnast öðrum þjóðum
og sækja út. Ég held að þróunin
geti verið mjög jákvæð fyrir kon-
ur, hún ýtir á að konur úr mis-
munandi heimshlutum kynnist
og læri hver af annarri. Það hefur
ýtt á okkur hér á íslandi og fært
hlutina til betri vegar í sambandi
við jafnréttismál að hafa kynnst
því sem aðrir hafa verið að gera.
Þórunn: Ég held að alþjóðavæð-
ingin, hnattvæðingin, eða hvað
sem við köllum fyrirbærið, sé
ákveðið ferli sem er í gangi. Það
eru til þúsund skilgreiningar á
fyrirbærinu og hvert það stefnir,
en hvað sem við köllum þær er
aðalatriðið að horfast í augu við
þær breytingar sem við höfum
verið að fara í gegnum bæði sem
þjóð og svo mannkyn allt. Að því
leytinu til verður sífellt minni
munur á því sem heitir innanrík-
ismál og utanríkismál. Umræðan
snýst um velferð okkar og síðan
velferð annarra og livaða ábyrgð
við berum, ekki bara gagnvart
hvert öðru hérna heima heldur
líka gagnvart öðrum þjóðum og
þær gagnvart okkur.
Jónína: Þetta er kannski spurn-
ingin um í hvaða samhengi við
metum hagsmuni okkar, hversu
stórri heild við viljum vera hluti
af. Alþjóðavæðingin hefur nátt-
úrulega komið mis vel við þjóðir
heims, við tilheyrum þeim þjóð-
um heims sem hefur gagnast al-
þjóðavæðingin og svo getum við
litið lengra frá okkur og getum þá
Þrjár af fimm alþingiskonum sem sitja nú í utanríkismálanefnd
Alþingis. F.v. Sigríður Anna, Þórunn og Jónína.
ekki endilega séð að það sé til
hagsbóta fyrir þær þjóðir. Við vit-
urn það svo sem ekki, alþjóða-
væðingin verður ekki tekin í
burtu og málið skoðað frá annarri
hlið.
Þórunn: Ferli alþjóðavæðingar-
innar er að einhverju leyti keyrt
áfram af tæknivæðingunni, tölvu-
og upplýsingabyltingunni og því
hvað heimurinn hefur minnkað
mikið. En við þurfum aðallega að
gæta þess að hinar jákvæðu hliðar
skili sér til allra en fari ekki fram-
hjá þorra fólks á jörðinni. Allir
þurfa að læra að lesa og hafa að-
gang að grunnþjónustu í heilsu-
gæslu, hreinlætisaðstöðu og
menntun. Og við þurfum sérstak-
lega að tryggja réttindi kvenna í
samhengi við alþjóðavæðinguna,
að þær njóti ávaxtanna eins og
karlarnir.
Sigríður Anna: Við þurfum að
beina kastljósinu að möguleikum
kvenna um allan heim og því sem
skiptir öllu máli þegar upp er
staðið sem er menntun og fjár-
hagslegt sjálfstæði kvenna. Það er
kannski ekkert flóknara en það.
Það er þetta tvennt sem í raun og
veru er mikilvægast af öllu, segir
Sigríður með miklum þunga og
þær hinar taka undir.
Alþjóðavæðing - eining
eða sundrung?
Þórunn: Ja, það hefur í sjálfu sér
ekkert upp á sig að dæma þessa
þróun vonda eða góða, við erum
þátttakendur í henni - ekki síst
þegar við erum stjórnmálamenn
og búum hérna megin á hnettin-
um. Við verðum bara að horfast í
augu við hana og nýta hana til
góðs. Dr. Zuma utanríkisráðherra
Suður-Afríku benti á það á fundi
hér heima um daginn að það séu
fleiri símalínur á Manhattan en í
allri Afríku sunnan Sahara. Slá-
andi staðreynd og segir okkur að
þótt alþjóðavæðingin sé á fljúg-
andi ferð, fólk í tölvusambandi út
um allan heim eru heilu álfurnar
að missa af þróuninni.
Jónína: Stundum er álitið að ef
þingmenn sýna alþjóðamálum
sérstakan áhuga hafi þeir minni
áhuga á málefnum hér heima, en í
rauninni hangir þetta allt saman.
Við drögum okkur ekki til baka út
úr þessu, þetta er bara spurning
um hvaða ábyrgð við ætlum að
axla. Til að mynda í Evrópuum-
ræðunni hérna heima, þá erum
við alltaf að hugsa um livað við
högnumst á því efnahagslega í
stað þess að horfa á okkur sem
hluta af heild þar sem við viljum
deila framtíðarsýn álfunnar.