Vera - 01.12.2002, Page 38

Þórunn Hrefna Sigurjó'nsdóttir
myndir: Þórdís
Ef Guð er karl
þá þýðir það að karlar séu guðir
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir er kona sem vill tala um Guð í kvenkyni. Þessi
sérviska hennar hefur farið óskaplega fyrir brjóstið á fólki, en þó hefur hún
þar heila fræðigrein á bakvið sig, kvennaguðfræðina, sem fáir þekkja.
Auður Eir var fyrsta konan sem tók vígslu sem prestur hér á landi og hún hefur
reynslu af því að standa fyrir utan múrinn umhverfis kirkjuna sem nánast
reyndist ókleifur fólki af hennar kynferði.
Auður var í kvenlögreglunni um árabil, sem var einskonar félagsmálastofn-
un þess tíma, og hún starfaði með fólki sem setti vistheimilið Bjarg á laggirn-
ar. Hún vinnur nú í Kvennakirkjunni sem verður tíu ára í byrjun næsta árs og
hún situr við skriftir. Fyrir átta árum var gefin út bókin Vinátta Guðs og nú er
það Gieði Guðs sem kemur út á næsta ári í tengslum við afmælið.
Síðast en ekki síst situr Auður Eir í hópi þeirra hugsjónakvenna sem mynda
Verurnar ehf og þær gefa út tímaritið sem þú heldur nú í höndum þínum. Við
Auður settumst niður í notalegu húsnæði Kvennakirkjunnar með kaffi.
„Það liggur beinast við að spyrja konuna sem virðist
lifa fyrir trú og kvenréttindi hvenær þessi sannfær-
ing hennar fór að láta á sér kræla. Og hvort kom á
undan?
Mér finnst einhvern veginn að hvort tveggja hafi
fylgt mér frá því að ég fæddist," segir Auður og bros-
ir. „Og hefur ævinlega haldist hönd í hönd. Það var
mér eðlilegt að vera kvenréttindakona eins og það
var mér eðlilegt að vera trúað barn. Ég fékk mjög gott
uppeldi á báðum sviðum. Ég er alin upp hór á
Grundarstíg og hér að Þingholtsstræti 17, í því húsi
sem Kvennakirkjan er nú, bjó amma mín og rétt fyrir
neðan var KFUM og K. Reykjavík var líka svo lítil á
þessum tíma og nálægðin mikil.“
Kvenréttindasinnað barn? Þetta hlýtur að hafa
þótt skrítið.
„Nei það var gjörsamlega eðlilegt. Þegar ég lít til
38 baka veit ég hversvegna. Það voru alltaf erindi í út-
varpinu haldin af Kvenréttindafélaginu sem óg
hlustaði á á kvöldin. Og þó að ég muni ekkert af því
sem þær sögðu og hafi áreiðanlega ekki skilið neitt af
því heldur hefur það skipt mig máli. Fleiri jafnöldr-
ur mínar hafa sagt þetta. Ég ólst líka upp með mjög
sterkar konur í kringum mig.“
Þegar þú ert rétt um tvítugt hefurðu störf hjá lög-
reglunni. Snemma hefurðu byrjað að sækja í þessi
hefðbundnu karlastörf...
„já það er alveg satt, en það er bara tilviljun,"
segir Auður og hlær. „En það var ekki götulögreglu-
starf heldur ráðgjafastarf, kallað kvenlögreglan. Við
vorum félagsráðgjafar nokkurs konar og kvenlögregl-
an vann í samráði við félagsmálastofnun þess tíma
og sinnti einkum konum."
Auður segir að þörfin hafi verið brýn og gefur lít-
ið fyrir að hún hafi átt erfitt uppdráttar í starfi vegna
kynferðis og æsku. „Ég var að vísu nijög ung og líka
ns
k.
<u
>