Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1950, Qupperneq 104

86
TIMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
pegborgar í þá tíð. Þá var hún 18 ára
og fór skömmu síðar til Minneapolis
til frekara náms í organslætti. Eftir
það tók hún að sér söngstjórn og organ-
slátt í kirkju Tjaldbúðarsafnaðar og
hélt þeirri stöðu þangað til séra Friðrik
Bergman dó og kirkjan var seld. Auk
þessa æfði hún barnasöngflokka og að-
stoðaði við söngsamkomur frá Jdví hún
var 15 ára.
Að læknisráði varð Lovísa að taka
sér hvíld, og á Jdví tímabili bauðst henni
af hendingu atvinna í hljóðfæraflokki,
sem lék á gildaskálum og í danshöllum.
Hún var ekki sérstaklega hrifin af því
starfi, en Jrað var léttara en kenslan og
gaf meira í aðra hönd. Við þetta var
hún fram að jólum 1927, er hún flutti
til Los Angeles, California. Ári síðar
eða í byrjun ársins 1929 hóf hún nám í
hærri tónfræði við “Olga Steeb” píanó
skólann undir leiðsögn Dr. Mary Carr
Moore, sem talin er fremsta tónskáld,
meðal kvenna, í ópera-stíl, í Bandaríkj-
unum. Hún lauk þriggja ára náms-
skeiði á ári og hálfu með kennaraprófi
í tónfræði í júní 1930. Jafnframt nám-
inu vann hún í hljóðfærabúð og kendi.
Skömmu áður, eða í marz 1930 giftist
hún Steinthor Gudmunds, og fluttu
J^au brátt til Blaine, Wash., þar sem
hún hafði á hendi kenslu. Að hálfu
öðru ári liðnu fóru Jjau suður til San
Francisco og síðar til Berkeley, Jrar sem
þau nú eiga heima. Þau eiga tvo sonu
stálpaða.
Á síðari Winnipeg árunum mun
Lovísa fyrst hafa farið að búa til söng-
lög, þó {Dekking hennar í raddskipun
væri lítil eða engin. Var eitthvað af
þeim sungið á samkomum og þóttu
góð. Og Jsegar hún hóf tónfræðinám
við skólann, voru henni veitt náms-
verðlaun fyrir þessi fyrri ára lög.
Þrátt fyrir heimilis annir, barnaupp-
eldi og önnur nauðsynjastörf hefir hún
gefið tilfinningum sínum lausan taum
við og við í nýjum söngvum og hljóð-
færa lögum . Tónskálda samkunda
Californíu hafði nokkur af tónverkum
hennar á heimssýningunni í San Fran-
cisco 1939-40, og í árssamkepni félags-
ins vann hún fyrstu verðlaun 1940 fyrir
“Spinners Song” og næsta ár fyrir
“Mamma ætlar að sofa” við kvæði
Davíðs Stefánssonar. En hið fyrnefnda
er við kvæði eftir skáldkonuna Laura
Goodman Salverson (Lára og Lovísa
eru systkina dætur) í J^ýðingu eftir Dr.
Sig. Júl. Jóhannesson. “Visnar vonir”
við kvæði eftir Dr. Richard Beck var
sungið í útvarp 1941. Reyndar hafa
mörg lög Lovísu verið flutt í útvarp og
á samsöngum víðsvegar í Canada og
Bandaríkjunum og jafnvel úti á Is-
landi. Að minsta kosti 40 tónverk
liggja eftir hana, af ýmsum tegundum,
svo sem einsöngvar og tvísöngvar með
píanó undirspili, kórsöngvar, kantata,
hljóðfæraslagir o.s.frv. Um eitt skeið
skrifaði hún fáeina glenssöngva (jazz),
meðan hún vann við og var snortin af
þeirri tegund hljómlistar, en gaf Jrað
fljótt á bátinn.
Meðal þeirra laga, sem flutt hafa
verið í útvarpi og á almannafæri, eru
þessi:
1. The Spinners Song (Laura G.
Salverson).
2. Visnar vonir (Richard Beck).
3. Mamma ætlar að sofa (Davíð Stef-
ánsson)
4. Dagarnir (Höf. ekki nefndur)
5. Harmaljóð (Höf. ónefndur).
6. Caprice.
7. Sleep, Sleep.
8. Slumber Song.
9. Strange Flower (með upplestri).