Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1960, Blaðsíða 104

86
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
í hinni ítarlegu og merkilegu ræðu
ambassadors Thor Thors heiðursfélaga
vors, er hann flutti á sameiningarfundi
blaðanna. Vil ég í félagsins nafni þakka
honum ræðuna og sérstaklega komu
hans alla leið frá Washington D.C., hlut-
deild hans þá og áður í þessu samein-
ingarmáli, og alla góðvild hans í garð
félags vors og stuðning við málstað þess
og aðra vestur-íslenzka menningarvið-
leitni vora.
Mér og vafalaust mörgum öðrum voru
það vonbrigði, að Stefán ritstjóri Ein-
arsson hafnaði því tilboði að gerast,
ásamt frú Ingibjörgu Jónsson, ritstjóri
hins nýja vikublaðs vors, arftaka og
beins framhalds Heimskringlu og Lög-
bergs. Stjórnarnefnd félags vors hefir
að sönnu áður opinberlega vottað hon-
um þakkir fyrir mikið og ágætt starf
hans í þágu vestur-íslenzkrar blaða-
mennsku, þjóðræknis- og menningar-
mála. Endurtek ég þær þakkir úr for-
setastóli í nafni félags vors og óska
honum og frú hans langlífis og bless-
unar í hinu nýja heimkynni þeirra vest-
ur á Kyrrahafsströndinni, þar sem nátt-
úrufegurðin og útsýnin svipmikla til
hafs og fjalla minna um svo margt á
hugumkæra ættjörð vora.
Samtímis vil ég einnig í félagsins
nafni þakka frú Ingibjörgu Jónsson fyr-
ir það, hve prýðilega hún heldur í horfi
um ritstjórn Lögbergs-Heimskringlu, og
allt hennar ágæta starf í þágu þjóð-
ræknis- og menningarmála vorra.
Þjóðræknisfélagið hefir á liðnu starfs-
ári styrkt hið nýja blað vort með sama
fjárframlagi, $500.00, er áður gekk til
vikublaðanna sameiginlega, helmingur
til hvors um sig. Veit ég, að sú fjár-
veiting mælist vel fyrir hjá þingheimi.
Á hitt fæ ég ekki lagt nógsamlega
áherzlu, að oss fslendingum í Vestur-
heimi ætti að vera það metnaðarmál að
efla svo útbreiðslu og styðja fjárhags-
lega útgáfu þessa eina íslenzka viku-
blaðs vors, að framtíð þess væri tryggð
um ókomin ár. Ekkert minna er oss
sæmandi, og vér getum það, ef hugur
fylgir máli.
Skýrslur embællismanna
og miliiþinganefnda
Prentaðar skýrslur féhirðis, fjármála-
ritara og skjalavarðar verða eins og vant
er lagðar fram á þinginu. Vikið hefir
þegar verið að starfi milliþinganefndar
í skógræktarmálinu. Frú Björg ísfeld,
formaður milliþinganefndarinnar í hús-
byggingarmálinu, 1 eggur fram skýrslu
sína, og gildir hið sama um frú Marju
Björnsson, formann minjasafnsnefndar.
Á þinginu í fyrra skýrði frú Elizabet
Polson frá því, að hún hefði með hönd-
um upplýsingar um það, hvar gröf Gests
Pálssonar skálds væri að finna, en það
hefir áður verið ókunnugt. í nefnd til
þess að hafa það mál með höndum voru
skipaðir varaforseti, séra Philip M. Pét-
ursson, féhirðir, Grettir L. Johannson
og Haraldur Bessason ritari vor; mun
nefndin skýra þinginu frá gerðum sín-
um. Enn fremur er prófessor Haraldur
formaður í nefndinni, sem vinnur að
því að koma upp sérstakri Vilhjálms
Stefánssonar bókadeild í Manitoba-há-
skóla, og mun gera grein fyrir því,
hvernig það mál stendur. í því sambandi
vil ég minna á það, að Haraldur ritaði
ágæta grein um dr. Vilhjálm Stefáns-
son í vikublað vort í tilefni af áttræðis-
afmæli þessa fræga landa vors síðastliðið
haust, og jafnframt var þar birt bréfleg
kveðja til hans frá félagi voru.
Lokaorð
Á fertugsafmæli félags vors í fyrra
bárust oss margar kveðjur og hlýjar
heiman um haf, og héðan úr álfu, og
víðar að, er vitna um víðtæk ítök félags
vors. f blöðum austan hafs og vestan
var afmælisins einnig getið mjög vin-
samlega. Nefni ég sérstaklega hina
ágætu ritstjórnargrein Steindórs yfir-
kennara Steindórssonar á Akureyri í
hinu víðlesna tímariti Heima er bezt, og
enn fremur tvær jafndrengilegar og
skilningsríkar greinar um afmælisþing
félagsins og starfsemi þess, eftir góðvin
vorn og mæta félagsbróður, Davíð
Björnsson bóksala hér í borg, er birtist
í dagblaðinu Vísi í Reykjavík. Fyrir
allar þessar kveðjur þökkum vér inni-
lega. Þær ættu að vera oss bæði áminn-
ing um framhaldandi trúnað við mál-
efni félagsins og hvatning til dáða á
þeim vettvangi. Vér eigum við ramman
reip að draga í þjóðræknismólum vor-
um, eins og oss er öllum ljóst. En ekkert
vinnst við það í neinu máli að láta vand-
kvæðin vaxa sér svo í augum, að maður
leggi árar í bát. Hitt er heillavænlegra
og beint í ætt við hið bezta í íslendings-
eðlinu að ganga djarflega á hólm við
erfiðleikana, enda vaxa menn alltaf við
það, andlega talað, að unna og vinna
góðum málstað, þótt það kosti baráttu
og nokkrar fórnir. Guðmundur Ingi
Kristjánsson skáld hefir rétt að mæla,
er hann segir:
Þú átt að vernda og verja
þótt virðist það ekki fært,
allt, sem er hug þínum heilagt
og hjarta þínu kært.
Með þau hvatningaroi ð skáldsins í
huga býð ég yður öll v< lkomin á fer-
tugasta og fyrsta ársþing félags vors, —