Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Side 85

HAGUR NORÐANLANDS VID UPPHAF VESTURFLUTNINGANNA 83
rá(5a, hve góSar horfur ver'Öa á hinum
öSrum framförum íslands, ef verzlun-
arsamtök öll velta um koll, eha geta
ekki þrifist, því bæöi er almennur á-
hugi á þeim, og nauösrynin brýn, því
ekkert annaS eins lífsspursmál er nú á
baugi fyrir þetta afskekta, auma land
og þess örbyrga lýÖ.
Eg haföi þá æru aö mæta á sýslu-
fundi sem settur var i tilefni af kláð-
anum gamla, sem nú er 'kominn i al-
mætti sitt; nefnil. í allar mögulegar
áttir frá miöpúnkti fþ. e. Reykjavík)
þar á meÖal upp a'ð Hvítá í Borgarfiröi,
þar er alt útsteypt á 13 bœjum, og get-
ur kláðinn veri'ö kominn til Mýra-
sýslu, enda norÖuryfir Holtavöröu-
heiöi,’ þói ei sé komiÖ í ljós enríþá, því
samgöngur fjár og rel<strar hafa mjög
mikiS átt sér staö á nefndu svæöi, í
haust og vetur. Á fundinum mættu 2
Borgfiröingar, þ. e.: Þór'Öur á Leirá
og Pétur á Grund í Skprradal, ■ báSir
drenglyndir menn, norölendingar i
huga, og vilja kyrkja moröengil þenn-
an, en sunnlensku yfirvöldin andæfa á
móti, meö sitt gamla lækninga ■ bölv.
kák. Berg góSa®) var búiÖ aÖ skrifa og
hann gaf þaÖ uppbyggilega svar, aö
rnenn yröu aö biöa meÖ þolinmæÖi
þangaÖ til póstskipiö kæmi meÖ lyfin,
eða frá öndveröum janúar til marz-
mánaðar, var ekki slikt gott og nauð-
synlegt? Ekki get eg skrifað þér fund-
arályktanir, aörar en þær, að Borg-
firöingum var heitið skaöabótum héö-
an, ef þeir gætu drepið kláðann í vetur,
svo Botnsvegavörður gæti komist á;
einnig er talinn sjálfsagöur jöklavörö-
ur, milli Hofs og Langjökla. Þó nú
svo heppilega kynni að takast til, aö
kláöinn kæmi ekki noröur að þessu
sinni, þá má nærri geta hvern óbæri-
6) Berguir Thorberg', þá amtmaSur, sIS-
ar iland'SihöfSingi.
legan kostnað alt þetta bakar oss Norð-
lendingum, og þaö máské yfir áratugi,
svo ekki er ástandið glæsilegt í raun
réttri á landi voru, þótt yfirvöld og
aðrir loftbyggingameistarar sjái það
siður en ekki.—
Þá eru nýju sveitarstjórnarlögin góöu
að ganga i kraft; mörgum þykir þau
margflókin, óhæg og ill viöfangs, í
þessu strjálbygða vegalausa landi, og
þessutan kostbær; margir hér í sýslu
eru að bregöa búi, til þess a8 fyrrast
útgjöld, og komast undan ihreppsnefnda
störfum. Eg hlaut oddvitadæmið hér í
ihrepp, og þykir mér afleitt vegna af-
skekkju rninnar.— . •..........
Ár'ni Sigurðarson.
fSíðari hluti bréfsins hefir glatastj.
Höfnurn 5. júli 1875.
('Hér fer á eftir aðeins síöari hluti
bréfsins).
......Amtmaður Idavstein og Skapta-
son eru báðir nýdánir; áður litlu Jón
halti Þjóöólfs fóstri ganrli; fl. merkra
manna lát man eg ekki.—
Upp úr herpingu og hretatíð þeirri,
er látlaust hefir gengið, síöan fyrir
miðjan maí, senr kyrkti allan gróður,
hefir nú næstl. viku skift um til hlý-
viöra og úrfella, svo tún hafa skánaö
að mun en úthaginn er rnjög bágur, og
tekur vart viö sér á þessu sumri, því
nrýrar allar flóa í vatni.
Varpvor hið versta, kópveiði í betra
lagi, lambahöld ill, málnyta litil, fiski-
afli bærilegur, þá sjaldan gefur, hér
hefur ei verið róiö, því eg stend í bygg-
ingum og annríki mesta. Drangeyjar
útvegur fór hraparlega í vor, og mildi
mesta aö ekki uröu manntjón þar við.
Ekki hefir enn frézt hvort hákarlaskip
hafa farist, menn hafa meiðst á þeim
og suma út tekið, 3 af einu skipi.