Neytendablaðið - 01.12.1983, Qupperneq 84

Neytendablaðið 30 ára
Hver er
gœðamunur
pvottaefnaí*
ALMENNT YFIRLIT
Vilji einhver nota „náttúrulega" sápu
fyrst og fremst við þvottinn, og noti hann
ekki sjálfvirka þvottavél, virðist Rinso vera
heppilegasta þvottaefni (af þeim níu teg-
undum sem rannsakaðar voru). Þá verður
þeim neytendum auðvitað að falla mikil
freyðing vel í geð.
íva hefur tvo kosti frá sjónarmiði neyt-
enda um fram önnur lágfreyðandi þvotta-
efni, því að það inniheldur minna vatn og
minna perbórat en hin.
Vexex mest lágfreyðandi af öllum þvotta-
efnistegundum, sem rannsakaðar voru.
Lágfreyðandi þvottaefnistegundirnar 5,
sem rannsakaðar voru, virtust innihalda
mjög svipað magn sápuefna og hjálparefna.
Því má álíta að þessar tegundir, íva, C-ll,
Vex, Skip og Dixan geti allar þvegið jafn-
vel.
Að einhverju leyti verður að telja nei-
kvætt fyrir Skip og Dixan hve mikið raka-
innihald og perbóratmagn þeirra er. Þó
kemur mikið rakainnihald í veg fyrir að
þvottaduftið rjúki, þegar pakkinn er opn-
aður, en um það hefur nokkuð verið kvart-
að varðandi íslenzku þvottaefnin. Einnig
leggja sumar húsmæður svo mikla áherzlu
á að þvotturinn verði sem hvítastur, að
önnur sjónarmið eins og slit klæðisins
verða að víkja. Fyrir þær er mikið perbórat-
magn því jákvætt atriði en ekki neikvætt.
Neytendur verða þvi að athuga hvaða
eiginleika þeir vilja helzt, að þvottaefnió,
sem þeir kaupa hafi, og velja siðan þá tegund
þvottaefnis, sem bezt uppfyllir kröfur þeirra
um gaði og verð.
5. ágúst 1969 tók Rannsóknarstofnun
iðnaðarins að sér að rannsaka innihald
nokkurra þvottaefnistegunda fyrir Neyt-
endasamtökin. Niðurstöður þessarar rann-
sóknar bárust Neytendasamtökunum i hend-
ur 16. des. 1969. 16. jan. 1970 báðu Neyt-
endasamtökin Rannsóknarstofnunina að gera
framhaldsrannsókn, og bárust niðurstöður
hennar 9. febr. sl.
Tilgangur Neytendasamtakanna með
rannsókn þessari var að athuga hvaða gæða-
munur kynni að vera á innihaldi hinna mis-
munandi þvottaefnistegunda, sem á mark-
aðnum eru. Jafnframt var víðtækur verð-
samanburður gerður.
Níu þvottaefnispakkar voru rannsakað-
ir. Þrir erlendir; lágfreyðandi syndelisku
þvottaefnin Skip og Dixan og háfreyðandi
sápuþvottaefnið Rinso. Sex innlendir, lág-
freyðandi syndetizku þvottaefnin Iva, Vex
og C-l 1, þvottaefnið Sparr og sápuþvotla-
efnin Perla og Geysir. Lágfreyðandi þvotta-
efnið Oxan var ekki komið á markaðinn.
þegar rannsókn hófst, ekki var talin á-
stæða til að láta athuga Omo og engin tök
voru á að láta rannsaka þvottaefni með
enzymum (Luvil, Biotex, Henkomat, Perr.
og Ajax). (1. tbl. 1970)
AS kaupa sjampó.
Við I<;ui]i á sjaiti]ió Itoma vmis ntriði til grcina önnur cn nolkunar-
Rildið. cins oo cÍRi’nlcikinn til að frcvða, lykt, útlit og jiéttlciki efnis-
ins. Auk Jicss octur cin sjampótegund crt viðkvæma húð, scm ckki
crtist af öðrtim tcRundum. Þess vegna hlýtur val á sjampótegund að
vcra mjöR cinstaklingsliundið, og þcss vcgna cr ekki hægt að mæla
mcð neinni cinstakri tCRiind umfrnm aðrar. En almennt er hægt að
mæla mcð því að kaupa ódýntstu tegundirnar, þar sem gæðamismun-
inn cr vcnjulcR.a mjöR lítill miðað við verðmismuninn. í Danmörku
árið 1967 var vcrð á 100 Rrömmum af sápuefni (súlfateruðn að sjálf-
siiRðti) í sjampói allt frá 4 króntnn til 66 krónum dönskum, eftir því
hvcr tcRimdin var. Or cins or ljóst cr að frnman, hefur annað cn
sápucfnið í sjnmpóinu sáralítið cf nokkuð að scgja.
Ef ákvcðin sjampótcRund crtir húðina cr cngin ástæða hcldur til að
revnn dvrari tCRiind; rctt cr nð rcvna næst aðra ódýra tcgund.
(1. tbl. 1969)
82