Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 54

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 54
132 NÝJAR KVÖLDVÖKUR. þeir góðum gáfum gæddir, og það væri skaði, ef þeir væru látnir þroskast líkamiega á kostn- að andans.< >Jeg hefi það líka í huga, herra minn, og jeg hefi ákveðið, að þeir skuli fara í góðan skóla . . . jeg hefi mína eigiti hugmynd um það . . . en hvað kvöldið er fagurt! . . . og tunglið er þá að koma þarna upp . . , jeg held að í dag sje fult tungl.« Við stóðum kyrrir um stund og horfðum yfir landiö, sem í þessu kvöldskini var mjög fagurt. Víðáttumiklir, grænir vellir, sem í fjar- lægð takmörkuðust af laufguðum trjánum, líkt- ust mjög vatnsflöt í þessari óskýru birtu; yfir vellina hvolfdist alheiður, dimmbiár himininn og kom tunglið upp öðrum megin sjóndeild- arhringsins, en beint á móti dró meira og meira úr eldrauðum bjarma hinnar hnígandi sólar. Loftið var svalt og hressandi eftir hita dagsins. »Nemið staðar!« kallaði faðirinn til sona sinna. »Lausir! Setjist þið niður og horfið á hve máninn er fagur.* Við gengum hægt áfram, og náðum drengj- unum. »Herra!« hóf maðurinn máls aftur, þegar við vorum seslir í grasið og störðum á eldrauða kringluna, »þjer sögðust áðan ætla til St. James. Má jeg spyrja, hvað þjer ætlið að gera þangað? — Fyrirgefið að jeg spyr svo djarft, en jeg hugsa, að fyrst jeg hefi enga ástæðu til að dylja hvert erindi jeg hefi þang- að, þá sje sama að segja um aðra.« Hann sagði þetta svo blátt áfram og góðlátlega, að jeg gat ómögulega þykst við, þó forvitnin skini út úr manninum. Jeg svaraði því: »Jæja, fyrst þjer hrósið yður af einlægni yðar, þá byrjið og segið mjer, hvað þjer heitið, og hVert erindi þjer eigið þangað/ þá skal jeg jafnskjótt fylgja dæmi yðar.« »Jú, það er mjög einfalt og fljótsagt. Jeg er, eins og þjer sjáið, sem stendur farandsali og heiti Phillips. Petta eru báðir synir mínir, Bob og William, og það sem þjer sjáið þarna á vagninum er alt lausafje mitt. St. James er einn af þeim stöðum, sem jeg er vanur að gera verzlun, á, því jeg hefi sjerstakt leyfi til að koma þangað einstöku sinnum.« »Jeg skal verða eins stuttorður og þjer,« svaraði jeg; »jeg er læknir, og heiti G . . . Jeg ferðast að gamni mínu og mjer til fróð- leiks, og heimsæki vitfirringahæli hvar sem jeg finn þau, því jeg hefi það sem kallað er með- aumkvun með vesalingunum, sem tærast í þess- um hælum. St. James er eitthvert hið frægasta þeirrar tegundar, og jeg vænti þess því, að komast þar að nýjum fróðleik og gera lær- dómsrikar athuganir.« Jeg leit undrandi á mann- inn, sem jeg sagði þetta við, — hann glápti á mig með opnum munni, og augu hans störðu hálf undrandi og hálf ánægð á andlit mitt. Pegar jeg lauk máli mínu, rumdi í hon- um, í þetta skifti með sorgarhreim. »Er það nokkuð undarlegt? Pjer virðist furða yður?« »Furða mig, herra? Hví þá? Par sem vit- firringar eru, hljóta líka, guði sje Iof, læknar að vera, sem reyna að lækna þá; en það hlýtur að vera mjög erfitt, en þó jafnframt mjðg hugnæmt verk, hm!« »Jú, vissulega mjög hugðnæmt, en jafnframt mentandi.* »Og það er líka góðverk, að veita slíkum vesalingum vitið aftur.« »Já«, svaraði jeg, »en við skulum haldaáfram, annars komum við of seint.« Við lögðum strax af stað; en við höfðum skamt farið, þegar Phillips tók afturtil máls. >Að því er jeg best veit,« sagði hann, »er þar margt eftirtektaverðra sjúklinga. Jeg býst við, að þjer kynnist þar meðal annara vitfirringsins frá St. James.« Orð þessi, sem í sjálfu sjer voru blátt áfram, voru þannig sögð, að eitthvað virtist falið bak við þau. »Hver er vitfirringurinn frá St. James?« »Maður sem er brjálaður, herra minn, eins og svo margir aðrir þar í húsinu. Meira veit jeg ekki.« »En þjer uefnduð hann vitfirringinn frá St. James — hvers vegna?« »Það veit jeg heldur ekki; en i St. James hafa
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.