Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 63

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 63
NÝJAR KVÖLDVÖKUR. 141 »Segið heldur að jeg finni það á mjer, að tappi muni springa úr flösku, því annars hefði jeg ekki komið svona mátulega.'c Þetta var í fyrsta sinn sem jeg heyrði prest- inn tala við forstjórann, og jeg heyrði á þeim, að þeir mundu góðir vinir. Samtalið hjelt á- fram um stund á sama hátt, og jegheyrði það á öllu, að Bromfield var enginn durgur. Síðar sannfærði reynslan mig um það, að þessi skoð- un mín var rjett. Hann var annars mjög frumlegur maður, sem ekki Ifktist presti hið minsta, ef undan var skilið hár, flibbi og hálsbindi, svart klæðisvest- ið og síðprestshempan. Bramfield hafði aldrei verið gefinn fyrir vísindalegar iðkanir, og nú virtist hann ætla að helga Epikur og kenningu hans það sem eftir var af hans dýrmæta lífi. Fyr meir hafði hann verið frægur prjedikari í enskum kaupstað, en hann hafði orðið að yfir- gefa það feita brauð, einhverra hluta vegna, og fara eftir konungsboði, sem ómögulegt var að komast undan, út á skip, sem fara átti í þriggja ára rannsóknarferð umhverfis jörðina. Bramfield hafði heldur kosið þriggja ára vist á sjónum, en jafn langa dvöl á verri stað. Þegar reynslu- tími þessi var liðinn, sneri hinn góði maður aftur til Englands, og það var ekkert undur, þó hann hefði Iítt támist við svo langa dvöl meðal villimanna. Það leið því ekki á löngu, uns hann varð að segja si£ úr þjónustu flota hennar hátignar. Nú var framtíðin honum lok- uð; en himininn, sem ætíð verndar sína, kom því þannig fyrir, að góðkunningi hans, sem hafði sömu lífsskoðun, haföi svo mikil völd, að hann gat sjeð til þess, að gera hann að presti við vitfirringahæli í afskektum sveitabæ. Par kom hann sjer svo vel, að hann með hjálp vinar síns. komst að í St. James. Fljótfærni hans breyttist smám saman, og hann rækti köllun sína nú svo skynsamlega og samviskusamlega, að ekki varð að fundið. Engu að síður þótti honuin enn þá gaman að lífi og fjöri, og eins og ósvikinn prestur Iiðinna tima hafði hann unun af að fara á veiðar og sitja við gott borð. Eg skeinti mjer við öll þau æfintýri, er hann á ferðum sínum hafði koaiist í, og við frásögn hans um alla þá, sem hann hafði snúið til betri vegar; — en hvort hann hafði snúið heið- ingjum til kristni eða öfugt, skal jeg ekki segja, því þegar jeg spurði hann um það, hló hann hjartanlega og hjelt, að við skildum hvorn ann- an sæmilega vel eflir hálfrar stundar viðkynn- ingu. Hann var annars verulega mælskur, °g ÍeS ge* vel hugsað mjer, að hann með glaðværð sinni og góðum vilja hafi verið þarna á rjettum stað. Að afloknum morgunverði tóku forstjórinn og presturinn til daglegrar iðju sinnar, og jeg fór upp á- herbergi mitt, þar sem jeg þó ekki var lengi einn, því þeir Lo- renzen, yfirlæknir, og Derby, aðstoðarlæknir, heimsóttu mig. Ekki leið heldur á löngu, uns við vorum í fjörugum samræðum um það mál, sem við allir höfðum mestan áhuga á, nefnilega meðferð sinnisveikra. Lorenzen var fæddur í Englandi, en átti ætt sína að rekja til ríkra kaupmanna, sem höfðu búið í Lúbeck, Hann var allhár maður vexti, virðulegur ásýndum og um 48 ára gamall. Andlitsdrættir hans voru alvarlegir, en yfirleitt vingjarnlegir og viðfeldnir, og hann var bæði ákveðinn og skýr í máli; þegar hann talaði lýsti alúð og mildi úr aug- um hans og andlitsdráttum, svo hann var í mínum augum það, setn læknir á að vera, sem á að rækja svo heiðarlegt og þýðingarmikið starf: rólegur og yfirvegandi, mildur og alvar- legur. Pó hann væri hér því nær ofhlaðinn starfi, fylgdi hann þó fullkomlega með hinum djörfu, nýrri skoðunum í þessum umfangsmiklu vísindum. Hann las á næturnar, þegar allir sváfu, og var tekinn til að vinna áður en nokkur kom á fætur. Aðstoðarlæknirinn, Derby, var alveg gagn- stæður honum, bæði í vísindalegum skoðunum og útliti. Ytra útlit hans og klæðnaður var eft- irtektaverður og einkennilegur, því haun gekk stöðugt í Ijósbláum kjól með stórutn gyltum hnöppum, nankinsbuxum, mislitu atlaskvesti og með mjótt, svart silkibindi um hálsinn, sem að litlu leyti skýldi afarháum flibba, sem huldi því nær lítið andlit haus, og gægðist frammjótt,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.