Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Qupperneq 71

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Qupperneq 71
NÝJAR KVÖLDVÖKUR. 149 Pessi orð sagði hann á þann hátt, að jeg varð mjög hrærður. En jeg þagði og gekk þegjandi við hlið hans. Jeg þorði ekki að líta á hann, því jeg bjóst við að sjá andlit hans niðurbeygt og hryggilegt; en hve hissa varð jeg ekki, þegar jeg eftir alllanga þögn leit ótta- blandinn á hann og sá tindrandi augu hans stara því nær sigri hrósandi á mig. Það fór hroliur um mig, er mjer flaug í hug, að brjál- semi hlyti að hafa kallað fram þennan mun á orðum hans og svip'; en jeg sagði við mig, að brjálsemin hefði aldrei með þennan hreina, glaðlega, mjer liggur við að segja, gáfulega svip. En jeg vissi þó ekki, hverju jeg ætti eig- inlega að trúa um hann — hvort hann gerði sjer þetta upp, eða hvort vitfirringin lýsti úr svip hans. Jeg var í miklum vafa; jeg fann, að jeg sá ekki lengur skýrt, og i brjósti mjer hrærðist vís grunur eða tilfinning, sem jeg reyndi að bæla niður, af því að hugsunin, sem hún [vakti, var alt of agaleg. Jeg vildi ekki trúa því; nei! sagði jeg við sjálfan mig, bíddu rólegur; alt mun skýrast; en jeg ætlaði að hafa gát á honum með öllum sálarkröftum mínum; jeg ætlaði að njósna um hann eins og njósnari, því annaðhvort er sál þessi töpuð að eilífu, eða — eða hún var hrein og tær eins og ei- lífur blámi himinsins, sem aðeins sortnar eða skyggist af þokunum, sem umlykja jörðina. En jeg fann, að samtal okkar var komið á braut, sem það ekki mátti fara lengra út á. Skyldu- tilfinning min bauð mjer að hætta. Jeg hafði heyrt nóg þann daginn; dagur kom eftir þenn- an, og jeg þurfti að hugsa mig vel um, til þess að fá samhljóm í alt það, sem læknarnir höfðu sagt mjer, og það, sem jeg sjálfur hugs- aði, áður en jeg ákvæði, hvaða meðal hjer skyldi nota. En til þess að segja eitthvað bætti jeg við: »Jeg hefi áður haft tækifæri til þess að furða. migávaldi því, sem þjer hafið yfir . . . yfir...« Jeg þagnaði, því mjer var ómögulegt að segja orð, sem ef til vill gat sært hann vegna sálarástands hans, en mjer til undrunar lauk hann sjálfur við setninguna og sagði: »Pjer eigið við valdið, sem jeg hefi yfir vit- firringunum. Æ, já, það er þó ekki eins erfitt, og þjer haldið. Við höfum vald yfir viltustu dýrum, sem aflið eitt ræður, hvernig haga sjer með minna afli voru, vilja og viti, hví skyld- um við þá ekki geta ráðið við menn, sem eru vort eigið kjöt og b!óð?« Jeg hefði gjarna viljað skjóta því hjer inn, að menn, sem ræntir hafa verið guðsneista þeim, sem skilur þá frá dýrunum, eru erfiðari viðfangs, þar sem illar ástríður og vondur vilji bætast ofan á; en jeg þorði það ekki, af því jeg veit, að maður getur aldrei verið nógu varkár gagn- vart hálf- eða albrjáluðum mönnum. Vafalaust hefir hann fundið, hvað gerði mig hikandi, því hann bætti strax við alvarlega, en blíðlega: »Pjer getið má ske sagt að dómgreind þess- ara manna sje biluð og vitið skert; en Ieyfið mjer að segja yður — þó þjer sjeuð læknir og hljótið að hafa hugsað meira um það en jeg — að allir þessir ógæfumenn, kann ske með undantekningum, hafa enn þá í sjer neista af því guðdómlega ljósi, og eru því enn dýr- unum æðri. Gerið það því fyrir mig — fyrst þjer beitið allri athygli yðar til að hjálpa ó- gæfumönnunum og gegnið þeirri göfugustu köllun, sem manninum getur hlotnast á jörðu hjer — gerið það þá fyrir mig, að leita þessa guðdómslega neista, jafnvel þótt hann sje ekki stærri en sandkorn, og gerið það af öllum á- kafa yðar og inætti. Ef þjer svo finnið hann, ó, þá grátbið jeg yður, tendrið hann með hug- rekki yðar öllu og þolinmæði — blásið í hann og þjer munuð sjá, hvernig hann mun magn- ast, og hvernig loginn mun sigra myrkrið, sem álitið var ósigrandi.* Jeg fullvissaði hann um, að það væri ekki aðeins ætlun mín, heldur ákveðinn vilji minn og ákvörðun, eins og allra dugandi lækna þá i svipinn; en hann ljet mig varla tala út, því hann var sýnilega orðinn heitur, ef til vill var það siðgæðisleg nauðsyn fyrir hann að Ijetta af hjarta sínu og tala méira: »Hversu ljett er ekki að ná valdi yfir öðrum! — Ekki með böndum eða köldum böðum og
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82

x

Nýjar kvöldvökur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.