Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.01.1990, Síða 17

Læknablaðið - 15.01.1990, Síða 17
LÆKNABLAÐIÐ 15 eiga að hafa í íhugun okkar, þegar þær rekast á við stjómmálalegar, lagalegar og trúarlegar leiðbeiningar. Ekki er með vissu hægt að segja, að siðferðileg yfirvegun verði samkvæmt skilgreiningu að vera þyngri á metunum, en aðrar yfirveganir, sem komast í samkeppni við hana. Ekkert það er í siðferðinu sjálfu, sem krefst þess. 2. Annað og almennt viðurkennt skilyrði siðferðilegra athafnaleiðbeininga er algildingarhœfið. Það felur í sér, að öll tilsvarandi tilvik ber að meðhöndla á sama hátt. Þetta getur verið nauðsynlegt skilyrði siðferðilegrar hugsunar, en það er ekki nægilegt til þess að greina siðferðilegt mat frá öðru mati á athafnaleiðbeiningum, þegar það mat uppfyllir einnig þetta skilyrði. Margar algildingarhæfar athafnaleiðbeinandi staðhæfingar eru ekki siðferðilegar. Það sem hér skiptir máli er það, að mat á því hvort athöfn telst rétt (eða röng), skuldbindur þann sem metur, til þess að komast að sömu niðurstöðu um samsvarandi tilvik. Ef viðkomandi telur að ein athöfn sé rétt og önnur röng, en getur ekki bent á marktækan mun, er hann ekki að tjá siðferðilegt mat. Algildingarhæfið hefir stundum verið útlistað þannig í siðferðilegum fræðiritum, að það fæli í sér að allar siðferðilegar meginreglur eigi undantekningarlaust við alla á sama hátt og þær eigi aldrei eingöngu við takmarkaða hópa, án tillits til siðferðilegra hefða og siðferðilegs skoðanamunar. Ef þessu væri þannig varið, yrðu ávallt að fara saman hugmyndir ýmissa hópa, ella yrði að úrskurða að sumar hugmyndir væru hreinlega rangar. Algildingarhæfi þarf því ekki að fela í sér, að einvörðungu eitt kerfi siðferðilegra reglna og meginreglna sé rétt og að það verði heimfært undantekningarlaust, án tillits til félagslegs samhengis. Öllu heldur leggur algildingarhæfi formlega áherzlu á rökfestu siðferðilegs mats: Það verður að vera heimfæranlegt á allar hliðstæðar aðstæður af öllum, sem fallast á matið (5). 3. Lagt hefir verið til að þriðja skilyrðið sé sett, það er skilyrði um siðferðilegt inntak. Það byggir á þeirri rökleiðslu, að nauðsynlegt sé, að siðferðilegar athafnaleiðbeiningar feli í sér beina skírskotun til velferðar annarra. Þetta skilyrði útilokar sérdrægnimeginreglur og sumar trúarlegar leiðbeiningar af vettvangi siðferðilegra athafnaleiðbeininga. Ljóst er, að flestar reglur og meginreglur, sem varða læknisfræði, hvort sem þær eru siðferðilegar eða ekki, fjalla beint um mannlega farsæld. Það er ennfremur ljóst, að sú staðhæfða skoðun, að siðferðilegar athafnaleiðbeiningar verði að einhverju leyti að taka mið af velferð annarra manna, felur ekki í sér, að velferð allra hópa hafi sama vægi. Sem dæmi má taka, að sé rekinn áróður fyrir því, að í þágu samfélags verði gerðar umfangsmiklar rannsóknir á bömum og rannsóknimar væru ekki af klínískum toga, (þ.e.a.s. að þær tengdust ekki lækningu bamanna) og fælu þar að auki í sér vissar hættur fyrir bömin, gætum við ekki sagt, að sú stefna, sem þar er boðuð, væri siðferðilega röng, einungis vegna þess að þar væri fómað hagsmunum sumra í þágu annarra. Hins vegar telst téð athæfi siðlaust samkvæmt flestum siðfræðikenningum (6). ALMENN REGLUSIÐFRÆÐI En víkjum þá að því hvaða athafnaleiðbeiningar em verðugar siðferðilegrar viðurkenningar og þá af hvaða ástæðum. Almenn reglusiðfrœði er sá rannsóknavettvangur, þar sem leitað er svara við þessu (7). Hún er gerð úr siðfræðikenningum, þar sem leitazt er við að setja fram og verja siðferðilegar grunnreglur og grunnmeginreglur, sem ákvarða hvaða athafnir era réttar og hverjar þeirra era rangar. Gert er ráð fyrir, að þessar athafnaleiðbeiningar gildi fyrir alla jafnt. Þegar allt er eins og bezt verður á kosið, þarf siðfræðikenning að geyma fullskipaða samstæðu siðfræðilegra athafnaleiðbeininga og kenningin þarf að verja þær á þeim granni, að þær séu undantekningalaust gildar. Samt væri mörgum siðfræðilegum spumingum ósvarað, jafnvel þó svo að mótuð væri aigjörlega fullnægjandi siðfræðikenning. Til dæmis: Hvað gefa þessar mismunandi reglur og meginreglur til kynna um raunveralegar ákvarðanir sem fólk tekur í daglegu lífi sínu? HAGNÝT REGLUSIÐFRÆÐI Viðleitni í þá átt að beita þessum athafnaleiðbeiningum við lausn mismunandi vandamála er hægt að nefna hagnýta reglusiðfrœði. Lýsingarorðið hagnýtur á
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.