Læknablaðið - 15.04.1996, Blaðsíða 88

338
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
3. grein
Greiðslur samkvæmt samn-
ingi þessurn eru miðaðar við
umsamdar gjaldskrár samn-
ingsaðila, sem eru gjaldskrá LR
1991 með samþykktum breyt-
ingum, gjaldskrá fyrir mein-
vefjarannsóknir frá 1991 og
gjaldskrá fyrir röntgenrann-
sóknir frá 1995.
Gjaldskrárnar eru miðaðar
við, að læknir leggi sér til nauð-
synlega aðstöðu og aðstoð.
Um gjaldskrárnar gilda þess-
ar reglur:
a. Alag vegna yfirvinnu og
helgidagavinnu greiðist
ekki.
b. TR og LR skulu gera sér-
stakt formlegt samkomulag
um gjaldskrá við röntgen-
stofur, sem heimild hafa til
þess að starfa eftir samningi
þessum.
c. Skurðlæknir, sem deyfir
sjúkling fyrir aðgerð, hefur
heimild til að reikna sér gjald
1 fyrir deyfingu, 60% af gjald-
skrá sérfræðings í deyfing-
um.
d. Rannsóknalæknar skulu
eins og áður veita 10% af-
slátt frá gjaldskrá með fækk-
un eininga á einstökum
gjaldskrárliðum og á sama
hátt 10% viðbótarafslátt á
aðsendum sýnum. Rann-
sóknalæknar, sem ekki eiga
rannsóknastofu sjálfir, skulu
enn fremur veita 13,5%
heildarafslátt frá gjald-
skránni, en þeir sem eiga
eigin rannsóknastofu skulu
veita 3,5% heildarafslátt.
e. Ef tvær eða fleiri aðgreindar
aðgerðir, þar með talið deyf-
ingar, eru gerðar í sömu
lotu, kemur fullt gjald fyrir
fyrstu aðgerðina, þá sem
hærra eða hæst er metin, en
hálft gjald fyrir hinar.
f. Klínískir læknar skulu veita
afslátt af reikningum sínum
rniðað við einingafjölda og
stöðugildi hjá stofnun, sem
rekin er fjárhagslega af ríkis-
sjóði eða njóta hliðstæðrar
aðstöðu sem hér segir: (* Sjá
töflu, Lbl.)
Við útreikning afsláttar við-
komandi læknis er TR heimilt
að nota meðaltal einingafjölda
samsvarandi árshelmings ársins
á undan. Endanlegt uppgjör af-
sláttar fari fram tvisvar á ári í
apríl og október. Verði ágrein-
ingur um flokkun lækna sam-
kvæmt ofangreindri töflu, skal
hann lagður fyrir samráðsnefnd
samkvæmt 9. gr. til úrskurðar.
Heiinilt skal lækni, sem veitir
hærri afslátt en 5% af heildar-
tekjum, að óska eftir endur-
skoðun á flokkun afsláttar sýni
hann fram á með óyggjandi
hætti að rekstrarkostnaður hans
réttlæti aðra flokkun.
Sérfræðingi skal aðeins heim-
ilt að innheimta gjald fyrir lækn-
isverk, sem falla undir sérgrein
hans, samanber reglugerð um
veitingu sérfræðileyfa, eins og
hún er á hverjum tíma. Verði
ágreiningur um hvort læknis-
verk heyri undir sérgrein við-
komandi læknis, skulu samráðs-
nefnd TR og LR samanber 9.
gr. reyna að komast að sam-
komulagi.
4. grein
Einingarverð gjaldskrár skal
vera krónur 139,00 frá 1. janúar
til 31. desember 1996. Vísitala
einingarverðs er samsett af ann-
ars vegar launahluta og hins
vegar rekstrarhluta. Hvor þátt-
ur um sig skal vega 50%.
Breytist samsett vísitala sam-
kvæmt 1. mgr. um 5% eða meira
á árinu frá því sem hún er í jan-
úar 1996 skal áðurnefnt eining-
arverð koma til endurskoðunar,
þó í fyrsta lagi 1. júlí 1996.
Sérfræðingar skuldbinda sig
til að veita TR viðbótarafslátt,
ef heildareiningafjöldi fyrir
læknisverk sérfræðinga á árinu
1996 á öllu landinu á sviði rann-
sókna fer fram úr 2.358.000 ein-
ingum eftir afslátt samkvæmt
grein 3 d, á sviði klínískra verka
á stofu fram úr 6.000.000 ein-
ingum eftir afslátt samkvæmt
grein 3 f. Fari heildareininga-
fjöldi fram úr framangreindum
einingafjölda, skal ekki greitt
fyrir85% þeirra umframeininga
fyrir rannsóknir og ekki fyrir
60% þeirra umframeininga fyrir
klínísk verk. Skal þá á þriggja
mánaða fresti skerða heildar-
þóknun lækna á viðkomandi
sviði um sama hlutfall af um-
frameiningum deilt með eining-
um alls.
5. grein
Fyrir læknishjálp sérfræð-
ings, sem sjúkratryggingar taka
þátt í, greiðir sjúkratryggður
gjald samkvæmt b-lið 1. mgr.
36. gr. laga um almannatrygg-
ingar nr. 117/1993 og eða sam-
kvæmt reglugerðarákvæðum
um breytingu á því gjaldi, nú
reglugerð nr. 68/1996. Þeim
hluta greiðslu, sem TR skal
greiða, skal sérfræðingur aldrei
*