Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Side 5

FRETTABREF
Sumarið lýsir sér hér í höfuð-
staðnum með því, hve fáir eru í
bænum og alt rólegt og viðburða-
fátt. Er stundum ógaman að lúka
erindum hér í Reykjavík að sum-
arlagi, ef marga menn þarf að
finna, eða fá eitthvað fljótt af-
greitt. A. hefir brugðið sér úr
bænum í dag, B. er í sumarbú-
stað, D. er norður í landi. Ómögu-
legt er að koma þessu eða hinu
fljótt af, því að margt af fólkinu
er í sumarfríi o. s. frv.
En það er í raun og veru mis-
skilningur, að það sé svo leiðin-
legt í Reykjavík að sumrinu. Hún
er aldrei skemtilegri en þá, eink-
um ef rykið er ekki mikið. tJt-
sýn er þar einhver sú fegursta,
sem fengin verður, alt í kring
eru víðáttumikil og fögur tún
og víða fallegir blettir í bænum,
og svo er aldrei eins rólegt og þá.
En það sem gerir mörgum órótt,
er hugsunin um sveitina í sumar-
skrúði. Langsamlega meiri hluti
Reykvíkinga er sveitabörn, og því
er meiri hluti höfuðstaðarbúanna
nokkurskonar farfuglar að eðlis-
fari.
Dagana 23. og 25. júlí var við-
höfn mikil í kaþólsku nýlendunni
í Landakoti. Kominn var alla
leið sunnan úr Rómaborg Vil-
hjálmur kardináli van Rossum
til þess að vígja Kristskirkjnna
nýju og Martein Meulenberg til
Hólabiskups. Voru með honum
tveir biskupar og margt klerka.
Kirkjan nýja í Landakoti er
stór kirkja eftir íslenzkum mæli-
kvarða, gerð úr steinsteypu í
gotneskum stíl og prýdd fjölda
ágætra gripa, sem henni hafa
gefnir verið af páfa sjálfum og
öðrum prelátum og fleirum. En
út í frá vita menn þó mest af
klukkunum miklu, sem Jens
Eyjólfsson byggingarmeistari gaf
til kirkjunnar. Eru þær bæði róm-
miklar og hljómfagrar og heyrist
til þeirra víða vega í kyrru veðri.
Misjafnlega mælist það fyrir,
að nýji biskupinn skyldi taka
þann kostinn, að velja sér nafn