Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Side 71

dbttur
T v æ r 1 j ó ð a b æ k u r.
Eftir nokkurt lilé flæðu nú ljóðabækur
aftur út uin allar g'ættir. Stefnir hefir
1>Ó ekki fengið nema tvær sendar til
umsagnar og þarf því ekki að kvarta.
Burknar eftir Pétur Pálsson eru ljóð
fullþroska manns, sem hugsar mikið og
athugar. Flest kvæ^in geyma ókveðiia
hugsun og er miðaö að ókveðnu rnarki.
Hínileikni sýnist höfundurinn hafa góða.
En skáldleg tilþrif eru ekki mikil, og
íiest af því, sem í bókinni er, hefði ver-
ið hægt að rita um í óbundnu máli eins
°g hver önnur áhugamál. pó eru innan
11 m mannlýsingar og náttúrulýsingar,
Sera sóma sér vel í kvæðabók.
Höf. athugar skáldskap sinn eins og
annað, rólega og skynsamlega. Hann seg-
ir um Skjaldburknann:
Peir vaxa í fylgsnum, þeir hreykjast ei
hátt,
en fela í sér frumgróðurs fegurð og mátt.
Pað er talsvert af þessu í bókinni.
■óní'öld athugun og skoðanir látnar í
jósi látlaust og af lieilum hug. Ekkert
'v»ði óhugsað. En fá heldur, sein fljúga
hátt.
Ský eftir Sigurjón GuSjónsson frá
atnsdal eru aftur á móti eintóm lýrik.
að er nótt og tunglið veður í skýjum.
' ’óWið dreymir „drauma stóra ok hætt-
'ga um líf sitt“ eða er villtur og endar
í kirkjugarði, öldurnar stynja og hjarta
skáldins stynur með. pað er sama um
livað hann yrkir. Allt lendir í tilfinning-
armáli og átakanlegu hugarstríði. Skáld-
leg tilþrif eru víða í bókinni, en höf.
er ekki búinii að ná þeim fastatökum á
efninu að hann geti dulið átökin bak
við einfalt form og látlaus orð. pað er
ungra manna háttur að vilja binda Sam-
son með því að hafa reipin nógu mörg og
sterk eins og Filistearnir. En þetta venst
af Sigurjóni og þá verður hann — kánn-
ske, því aldrei er vissa í þessum hlutum
— 'ágætt ijóðaskáld.
Af kvæðum í bókinni vil eg nefna
þessi: Lestin á förum, Draumur, A
Sjörring Vold, A hamrinum, Dulrænu
djúpin. En í jafn huglægum hlutum
eins og lýrik nefnir ugglaust hver sitt.
Skáldsögur.
Ejörn formaður og fleiri smásögur
•eftir Davíff porvaldsson.
Fyrsta sagan er langlengst og þó eins
góð og liinar. Byrjandabragur sýnist
vera lítill á sögum þessum. pær eru
allar skrifaðar af miklum næmleik fyrir
mannlegum tilfinningum, og í hvená
þeina er gerð tilraun til þess nð kafa
einhvern hyl í mannlegu sálarlífi. Yfir-
leitt sýnist mega vænta sér mikils af
höfundi, sem fer svona vel af stað.