Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Blaðsíða 72
166
Bækur.
I
[Stefnir
Minnst þótti mér koma 61 ljóðrænu
kaflanna síðast í bókinni, eu vel getui
þar verið skilningsleysi uin að kenna.
Norður um höf eftir Sigurgeir Ein-
arsson. — I bók þessari segir höf. sög-’
una af ferðalögum þeirra, sem rannsak-
að bafa norður-höfin og reynt að kom-
ast í norðurheimskautið. Er saga þessi
rakin talsvert ítarlega, og meira leitast
við að segja frá sem flestu en að skýra
nákvæmlega frá hverju einu. En þó að
höf. fari fremur fljótt yfir sögu, tekst
honum þó að gera frásögnina skenunti-
lega og fjöruga, því að stíll hans er lip-
ur og lifandi. Verða sjálfsagt margir,
sem hafa gaman af að kynna sér þessa
sögu, því að varla getur meiri æfintýri,
hreystiverk, slys og hörmungar, en líka
fraagð og frama, en í þessum þætti
sögunnar.
Bókin er stór og með fjölda góðra
myndn. Hún er prentuð á afar vandað-
an pappír (gljáandi myndapappír eins
og bezt verður á kosið) og er hin eigu-
legasta bók.
Kristur og kirkjukenningarnar eftir
Harald Níeisson. — Frú Aðalbjörg Sig-
urðardóttir, ekkja höfundarins, hefir
gefið hér út nokkra fyrirlestra Haralds
heitins, og ræður, sem þóttu of fræði-
legar til þess að birtast í prédikanasafni
hans (Arin og eilífðin). Veigamestur er
fyrsti þáttur bókarinnar, sem er þrír
fyrirlestrar um friðþæginguna, rakið
fyrst siigulega eins og hugmyndin kemur
fram í gamla- og nýja testamenntinu
og síðan rædd frá sjónarmiði nútímans.
Onnur erindi í bók þessari eru: Hváð
er að vera kristinn? Trúin á Jesúm
Ivrist, Guðs son, í Nýja testamenntinu.
Eitt af vandamálum Nýja testamenntis-
skýringarinnar (lækning af óhreinum
öndum). Hvað Kristur kennir oss um
dauðann. „Eg vil fylgja þér, hvert sem
þú fer“.
Öll erindin eru, eins og vænta má,
jirýðileg að frágangi öllum. Njóta sín
þar ágætlega kennarahæfileikar próf.
Haralds í sambandi við hans miklu
mælsku og einstöku vandvirkni.
íslendingabyggð á öðrum hnetti, höf.
Guðm. DavíSsson frá Hraunum.
Bæklingur þessi er nokkuð aukinn fyr-
irlestur, sem liöf. hélt á Sauðárkróki um
reynslu sína við ósjálfráða „skrift".
Hefir liann iðkað þessa skrift síðan
1908, og lýsir því nokkuð í inngangs-
orðum, hvernig þetta gengur til. parf
enginn að efast uni einlægni og fals-
leysi höfundarins.
pað sem hann skrifar, er hvorki
meira né minna en fréttir frá „Islend-
ingabyggð á öðrum hnetti“. Eru það
einkum bróðir höf., Ólafur Davíðsson,
hinn alkunni fræðimaður, og faðir hans,
síra Davíð Guðniundsson, sem var einn
mesti merkisprestur á sinni tíð, sem
skrifa þessi bréf. Svo nákvæmar eru
fréttirnar, svo verulegt allt, sem þeir
skýra frá og svo vel láta þeir af þessari
hyggð, að það minnir mann á „Amer-
íkubréfin" hér áður. Og þar sem nú allir
verða á sínum tíma að flytjast til þess-
arar ókunnu álfu, er ekki furða þó að
margan fýsi að lesa það, sem þaðan á
að hafa borist af fréttum. Bókina til-
einkar höf. dr. Helga Péturss.
Aðrar bækur sendar Stefni:
Helgi' Péturss: Ennýall.
Klemenz Jónsson: Saga Reykjavíkur.
Jón Thorarensen: Rauðskinna.