Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Blaðsíða 66

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Blaðsíða 66
160 Fjármagn og framfarir. [Stafnir nýjan grundvöll. Því að þá velt- ur getan til að borga skaðabæt- ur algjörlega á því, að þýzka þjóðarbúskapnum sé haldið uppi. Ef ríki þau, sem krefjast skaða- bóta, þrýsta framleiðslugetu Þjóð- verja niður með ósanngjörnum kröfum og allskonar ofbeldis- verkum, svo að þjóðin getur ekki framleitt neitt meira en hún þarf sjálfri sér til framfærslu, þá geta þau alls engar skaðabætur feng- ið; hefðu þau aftur á móti gjört allt, sem unnt er, til þess að efla framleiðslugetu Þjóðverja sem mest, þá gætu þau, óefað, er stundir líða, fengið mjög miklar skaðabætur. Réttur skilningur á eðli auðlegðarinnar hefir því sýnt sig að hafa afar mikla hagnýta þýðingu fyrir úrlausn þessa máls, og sá misskilningur á þessu grundvallaratriði, sem óefað hef- ir gjört vart við sig, hefir þegar haft afdrifaríkar og að nokkru leyti óbætanlegar afleiðingar. Þetta er lærdómsríkt. Það ætti að kenna oss að skilja það, að vér megum ekki taka afstöðu til spurninga, sem snerta þjóðarbú- skapinn í heild, nema vér höf- um fyrst gjört oss ljóst, hvert er eðli fjármagnsins og verkefni í þessum búskap, og yfir höfuð á.ttað oss á skilyrðunum fyrir þecsum búskap og framþróun hans. Hinn almenni skilnings- skortur á þessum efnum, sem eim er ríkjandi, hafði skaðlegar af- leiðingar fyrstu árin eftir stríð- ið, ekki aðeins fyrir meðferð skaðabótamálanna, heldur og al- mennt fyrir tilhögunina á þjóð- arbúskap hvers lands fyrir sig. Þessi skakka hugmynd um, að auðlegð eða verðmæti sé sama sem samsafn af peningum, varð undirrót þess algenga misskiln- ings, að mögulegt sé að borga rík- isskuldir, sem safnast hafa á ó- friðarárunum, með eignarskatti í eitt skifti fyrir öll. Þó kemur þessi skilningsskortur ennþá skýrar fram í þeim vanhugsuðu „umbótatillögum", sem ýmsir af umbrotamönnum þjóðmálanna hafa borið fram á síðari árunum. En ef menn eru svo einfaldir að halda, að allur þjóðarauðurinn sé ein stóreflis peningahrúga, þá er ekki nein furða, þó að margar komi tillögurnar um það, hvernig eigi að verja öllum þessum pen- ingum. Sumir sjá engan þröskuld á þessari leið annan en eignarrétt einstaklinganna, og halda, að sé hann afnuminn, verði nógir peningar til alls, sem hugurinn girnist. Ef þessir þjóðfélags lækn- ar vildu taka sig til og verja ein-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.