Morgunblaðið - 09.10.2014, Blaðsíða 89

MINNINGAR 89
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 2014
Fallinn er frá
einn af frumkvöðl-
um opinbers stuðn-
ings við nýsköpun í
atvinnulífi á Íslandi. Hörður Jóns-
son efnaverkfræðingur var einn
mikilvægasti máttarstólpi í stuðn-
ingsneti við tæknilega nýsköpun í
landinu á síðari hluta 20. aldar. Að
loknu námi í efnaverkfræði við há-
skólann í Edinborg 1957 hóf hann
störf við iðnaðardeild Atvinnu-
deildar Háskólans. Sú stofnun var
af opinberri hálfu sett á laggirnar
til að treysta stoðir atvinnulífsins
á kreppuárunum eftir 1930 og
virkjaði háskólamenntað fólk til
starfa í þágu atvinnuveganna sem
þá voru skilgreindir sjávarút-
vegur, landbúnaður og iðnaður.
Um skeið starfaði Hörður fyrir
einkafyrirtæki sem voru að ná
tökum á notkun plastefna í bygg-
ingariðnaði og sjávarútvegi.
Ég kynntist Herði fyrst um
1970 þegar hann starfaði hjá Iðn-
aðarmálastofnun, sem síðar varð
Iðnþróunarstofnun Íslands og
loks Iðntæknistofnun Íslands eftir
sameiningu við Rannsóknastofn-
un iðnaðarins. Hjá Iðntæknistofn-
un veitti Hörður forstöðu þeirri
deild sem studdi vöruþróun og ný-
sköpun hjá fyrirtækjum auk þess
sem stundaðar voru rannsóknir á
möguleikum til að nýta innlendar
auðlindir til atvinnuuppbygging-
ar. Þetta var tími opinberra að-
gerða stjórnvalda til að styðja at-
vinnuþróunina með beinum hætti
– jafnvel forgöngu um stofnun fyr-
Hörður Jónsson
✝ Hörður Jóns-son fæddist 1.
október 1931.
Hann lést 12. sept-
ember 2014. Útför
Harðar var gerð
19. september
2014.
irtækja í opinberri
eigu.
Með breyttum
áherslum upp úr 1985
beindist stuðningur-
inn meira að verkefn-
um sem atvinnulífið
sjálft kaus að vinna
að, gjarnan með fag-
legri aðstoð stofnana
og háskóla. Þau verk-
efni voru valin í inn-
byrðis samkeppni
milli styrkumsókna til nýstofnaðs
Rannsóknasjóðs, síðar Tækni-
sjóðs hjá Rannsóknaráði Íslands
(RANNÍS), frá 1994. Þar gerðist
Hörður forstöðumaður tæknisviðs
hjá RANNÍS þar sem ég var þá
framkvæmdastjóri. Framlag
Harðar til uppbyggingar á starf-
semi RANNÍS var ómetanlegt.
Hann hafði aflað sér mikillar
reynslu, m.a. sem yfirmaður líf- og
efnistæknideildar Norræna iðn-
aðarsjóðsins á árunum 1985-1989.
Hann var því gjörkunnugur nor-
rænu tæknisamstarfi og fljótur að
tileinka sér tækifærin sem buðust
í Evrópusamstarfinu eftir að Ís-
land fékk aðild að samningnum
um Evrópska efnahagssvæðið.
Hörður var ósérhlífinn hug-
sjónamaður og fullhugi við allt
sem hann tók sér fyrir hendur.
Áhugi hans var smitandi og hann
hafði mikil áhrif á umhverfi sitt,
bæði starfslið RANNÍS, við-
skiptavini stofnunarinnar og
stjórnvöld. Hann sat í mörgum
starfsnefndum, norrænum og evr-
ópskum, um tæknimál. Honum
var einstaklega lagið að laða til
samstarfs og aðstoðaði fyrirtæki
og stofnanir af fremsta megni við
útvegun erlends fjármagns til
þróunarstarfs til viðbótar því sem
takmarkaðir fjármunir Tækni-
sjóðs réðu við. Það lagði, með
öðru, grunninn að ýmsum þeim
fyrirtækjum sem í dag eru mest
áberandi en voru á bernskuskeiði
á þeim árum. Starf Harðar á sinn
þátt í því að tæknileg staða Ís-
lands og framlag til rannsókna og
þróunar mælist svo hátt sem raun
ber vitni.
Ég kveð hér mikilvægan sam-
starfsmann og vin og votta fjöl-
skyldu hans samúð.
Vilhjálmur Lúðvíksson.
Með Herði Jónssyni er enn
einn horfinn á braut úr árgangi
1952 frá Menntaskólanum í
Reykjavík. Þó að við skólasystk-
inin séum orðin vel við aldur og
því ekki nema eðlilegt að kvarnist
úr hópnum, bregður manni við í
hvert skipti. Á síðustu tveim vik-
um höfum við séð á bak jafnmörg-
um bekkjarbræðrum okkar, fyrst
Einari Bjarnasyni lækni og nú
Herði.
Leiðir okkar Harðar lágu sam-
an áður en við settumst formlega í
skólann. Á þessum fyrstu árum
landsprófsins, sem þá gaf rétt til
náms í menntaskólum, starfrækti
MR sérstaka deild utanskóla fyrir
nemendur, sem hugðust taka
landspróf, en voru einhverra hluta
vegna ekki í hefðbundnum gagn-
fræðaskóla. Námið þar hófst í jan-
úar og stóð til vors. Þarna var
samankomið fólk úr mörgum átt-
um og á ýmsum aldri. Deildin var í
hálfkæringi nefnd vísindadeild,
ekki vegna námsefnisins, heldur
af því að þar ríkti svokallað aka-
demískt frelsi. Menn réðu því
sjálfir hvort þeir sóttu tíma eins
og tíðkaðist í háskólum.
Þarna tókum við Hörður lands-
próf vorið 1948 og var þá leiðin
greið inn í MR um haustið. Síðan
fórum við báðir í stærðfræðideild
og þar urðum við sessunautar í
þrjá vetur. Á þessum árum komu í
ljós þeir þættir í fari Harðar, sem
mér fannst einkenna hann alla tíð.
Hann bjó yfir góðri greind og ró-
legri yfirvegun, var frekar léttur í
lund og stutt í húmorinn, en fastur
fyrir ef á reyndi. Hugur Harðar
stóð til náms í efnaverkfræði og
lauk hann prófi frá Háskólanum í
Edinborg 1957. Ekki veit ég hver
afstaða hans hefði verið til þeirrar
rimmu, sem staðið hefur yfir
undafarið um sjálfstæði Skot-
lands, en hitt veit ég að hann hafði
mætur á Skotum eftir námsár sín
þar.
Á námsárunum kynntist Hörð-
ur sinni góðu konu, Þórgerði
Brynjólfsdóttur, sem sér nú á bak
lífsförunaut sínum eftir 57 ára
samfylgd.
Að námi loknu hóf Hörður störf
hjá Atvinnudeild Háskóla Íslands.
Þetta markaði upphafið að störf-
um hans við rannsóknir og þróun
á sviði iðnaðar, en segja má að þau
hafi verið ævistarf hans. Hörður
hafði óbilandi áhuga á að afla
nýrrar þekkingar og þróa hana
áfram til hagnýtrar starfsemi.
Þessum áhugaefnum sínum
sinnti hann á hinum ýmsu þróun-
ar- og tæknistofnunum iðnaðarins
og síðustu starfsár sín hjá Rann-
sóknaráði Íslands, hvarvetna við
góðan orðstír. Hörður lét einnig til
sín taka á norrænum vettvangi og
var deildarstjóri hjá Norræna iðn-
aðarsjóðnum í nokkur ár.
Árgangur 1952 var lengi fram-
an af ekki sérlega samheldinn, en
hin síðustu ár hefur verið ráðin
bót á því og nú hittumst við mán-
aðarlega, drekkum saman kaffi og
hlýðum gjarnan á spjall einhvers
úr árganginum. Hörður tók fullan
þátt í þessu eins lengi og heilsa
hans leyfði. Síðustu misserin var
þó svo komið að hann treysti sér
ekki til fundanna og nú er hann
farinn af heimi. Við slík tímamót
bærir sorgin fyrst á sér, en síðan
koma minningar, safn minninga
um góðan dreng, sem var ljúfur í
viðkynningu og lét gott af sér leiða
bæði í lífi og starfi.
Þórgerði og allri fjölskyldu
Harðar sendi ég innilegar samúð-
arkveðjur.
Helgi Hallgrímsson.
✝ GuðmundurSkúli fæddist á
fæðingardeild
Landspítalans 31.
mars 1986. Hann
lést 27. september
2014.
Foreldar hans
eru Hanna Íris Guð-
mundsdóttir, f.
30.10. 1963, og Guð-
mundur Hjörtur
Einarsson, f. 16.7.
1964. Systkini Guðmundar Skúla
eru: Hólmar Ernir, f. 22.8. 1995,
og Martha Guðrún, f. 30.5. 1997.
Einnig systkinin Klara Ósk, f.
1990, Ingibjörg Gróa, f. 1995, og
sem blaðburðardrengur fyrir
bæjarblað í Hafnarfirði og síðan
Morgunblaðið. Einnig starfaði
hann sem verslunarmaður, lag-
ermaður og verkamaður. Síðustu
árin vann hann sem vélvirki hjá
tengdaföður sínum í Vélrás.
Guðmundur Skúli fór sem
unglingur í sveit norður að Mol-
astöðum í Fljótum til Halldórs og
Maríu og þeirra fjölskyldu og
hélt tryggð við Fljótin og fólkið
þar.
Hann var mikill Íslandsvinur
og náttúruunnandi og ágætur
veiðimaður. Hans áhugamál voru
helst bílar. Einnig var hann
stuðningsmaður Liverpool og
mikill Haukamaður og átti m.a.
Íslandsmeistaratitil með þeim í
yngri flokkum í handbolta.
Guðmundur Skúli verður
kvaddur frá Fossvogskirkju í
dag, 9. október 2014, og hefst at-
höfnin kl. 13.
fósturbróðir, Ingi
Þór, f. 1986. Unn-
usta Guðmundar
Skúla er Birna
Björg Salómons-
dóttir, f. 3.6. 1991,
og áttu þau saman
Baltasar, f. 24.6.
2014.
Guðmundur
Skúli lauk grunn-
skólagöngu frá
Hafnarfirði. Hann
hóf nám á málmiðnaðarbraut í
Iðnskólanum í Hafnarfirði en út-
skrifaðist síðan sem bifvélavirki
frá Borgarholtsskóla 17. desem-
ber 2011. Ungur hóf hann störf
Elsku Skúli minn. Það er mér
mjög mjög þungt að skrifa til þin
minningargrein, því við áttum að
eiga svo mikinn tíma eftir sam-
an, þú, Birna og litli Baltasar og
við Salli að fylgjast með ykkur í
nýja hlutverkinu sem foreldrar.
Það var vorið 2011 er við hitt-
umst fyrst á verkstæðinu okkar
VélRás og ég man er ég tók í
hönd þína er ég kynnti mig þá
hugsaði ég: mikið er þetta vin-
gjarnlegur og fallegur drengur.
Sumarið leið og þú og Birna fór-
uð að vera saman og var gaman
að sjá ást ykkar vaxa og gleðina
líka. Birna okkar fór að brosa og
hafa gaman af lífinu aftur, en þú
hjálpaðir henni mikið að vinna í
sorginni vegna Karls Cesars
sem við misstum sumarið 2010.
Þið fóruð að búa og bjugguð til
fallegt hreiður og var gott að
koma til ykkar, það var svo mikil
ró og kyrrð, en líka gleði.
Við fórum tvisvar til útlanda
um jól og eigum skemmtilegar
minningar þaðan og verður gam-
an að skoða myndirnar í framtíð-
inni, en í dag er það bara svo
sárt, því þú ert farinn frá okkur.
Ég man daginn svo vel, 7.9.
2013, er þið voruð í New York og
þú baðst Birnu uppi á Empire
State. Ég fékk mynd af hring og
hringdi strax til ykkar og við
Salli vorum svo glöð og erum
glöð að hafa fengið að hafa þig í
lífi okkar, en nú ertu farinn að-
eins lengra en við, en ég er viss
um að við hittumst aftur.
Gleðin er fréttin um að lítið
barn væri að koma var líka mik-
il, þið voruð bæði svo tilbúin og
svo fæddist stór og fallegur
drengur 24. júní, og þið Birna
ljómuðuð af hamingju og amma
og afi líka og allt okkar fólk.
Við unnum sama á verkstæð-
inu og oft áttum við gott spjall
um ýmis málefni og var gaman
að hlusta á þig, því þú vissir
ótrúlegustu hluti, enda ertu bú-
inn að lesa svo mikið af alls kon-
ar bókum. Stundum komstu
bara yfir á skrifstofu til mín og
áttum við okkar stund, við gát-
um talað um allt, og oft gafstu
mér gott faðmlag er þú fannst að
ég var döpur og mér leið alltaf
betur á eftir.
Það var gaman að gefa þér að
borða og fannst þér venjulegur
íslenskur matur bestur, líka
villibráð.
Þú og Salli gátuð talað um bíla
o.fl. og fóruð í
vinnuferðir/viðgerðartúra og
áttuð góðar stundir við það sem
þið höfðuð mest gaman af – sem
sagt bíla og stórar vélar, strák-
arnir á verkstæðinu sakna sam-
starfsmanns og vinar.
Ég sakna þín svo sárt og trúi
ekki að við fáum ekki meiri tíma
saman, þú ert mér í huga og nú
ertu búinn að hitta hann Karl
Cesar, ömmu Birnu og ömmu
Möllu, bið þig að kúnsa þau með
þínu góða faðmlagi. Takk fyrir
allt, elsku vinur.
Kveð þig með bæninni sem
við bæði kunnum svo vel:
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Þín elskandi tengdamóðir,
Þóra Lind.
Guðmundur Skúli
Guðmundsson
HINSTA KVEÐJA
Með þér er vorið yndislegt
og sumarið dýrðin ein.
Með þér er haustið göngutúr
og ævintýri undir stein.
Með þér er veturinn kertaljós
koss og stök rós.
(Bubbi Morthens)
Söknum þín pabbi,
Birna og Baltasar.
Ég fann gullmola
en tapaði honum.
Hann fullkomnaði
mig í gegnum súrt
og sætt. Ég er óend-
anlega þakklát fyrir þann tíma
sem okkur gafst til að njóta lífs-
ins hvort með öðru, vinum okkar
og fjöldskyldum.
Ef ég væri fugl
og gæti flogið
myndi ég fljúga
til þín og taka
þig með mér til tunglsins.
Missirinn er sár.
Ef ég ætti eina ósk,
Gísli Ögmundsson
✝ Gísli Ögmunds-son fæddist 4.
desember 1951.
Hann lést 29. sept-
ember 2014. Útför
Gísla fór fram 8.
október 2014.
myndi ég óska mér
þín aftur til mín,
svo þú gætir lifað
lífinu eins og þú
hefðir kosið.
Ef þú finnur þig
knúna að koma
aftur til mín.
Birstu mér í draumi
og segðu mér
að þér líði vel.
(Vjofn)
Vonandi hefur þú
fundið friðinn og ert verkjalaus,
elsku kallinn minn.
Þín,
Sigurbjörg (Sibba)
Vegna tæknilegra örðugleika
birtist grein Sigurbjargar ekki
með öðrum greinum hinn 9. októ-
ber. Viðkomendur eru beðnir vel-
virðingar á því.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, fósturmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
SVEINBJÖRG ZOPHONÍASDÓTTIR,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi þriðju-
daginn 30. september.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn
10. október kl.13.00.
Sveinn Elíasson,
Ingibjörg Soffía Sveinsdóttir, Baldur Jóhann Baldursson,
Elías Jón Sveinsson, Harpa Einarsdóttir,
Baldur Sveinn Baldursson,
Lára Helga Sveinsdóttir, Karl Baldvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
RAGNHILDUR EINARSDÓTTIR,
Svarfhóli,
lést á dvalarheimilinu Brákarhlíð í Borgarnesi
mánudaginn 22. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Jósef Rafnsson, Líney Traustadóttir,
Sólrún Anna Rafnsdóttir, Jón Finnsson,
Ásgeir Rafnsson, Rebekka Guðnadóttir,
Hrafnhildur Jónína Rafnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
JÓHANNA JÓHANNESDÓTTIR
frá Brekkum í Mýrdal,
lést að kvöldi 6. október
á dvalarheimilinu Hjallatúni í Vík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Auðbert Vigfússon.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HJÁLMAR HAFÞÓR SIGURÐSSON,
Hrauni,
Hnífsdal,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 2. október.
Hann verður jarðsunginn frá Ísafjarðarkirkju
laugardaginn 18. október kl. 14.00.
Hulda Helgadóttir,
Ólafur R. Hjálmarsson, Þóranna Þórarinsdóttir,
Anna E. Hjálmarsdóttir, Jón Matthías Helgason,
Hallgrímur Hjálmarsson, Hafrún Maríusdóttir,
Helga S. Hjálmarsdóttir, Orri Sverrisson
og barnabörn.
✝
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir og afi,
DAGBJARTUR MAJASSON
frá Leiru í Grunnavíkurhreppi,
síðast búsettur í Sydney í Ástralíu,
lést laugardaginn 4. október.
Björk Dagbjartsdóttir, Gary Potter,
Reynir Potter,
Erika Hanrahan, Sean Hanrahan.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar