Morgunblaðið - 09.10.2014, Blaðsíða 46

46 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 2014
hverju leyti Kvennakirkjunni að
þakka. Þá hafi kirkjan átt stóran þátt
í því að breyta málfari þannig að það
útilokaði ekki konur.
„Ég held að Kvennakirkjan, og
femínískir prestar og guðfræðingar,
hafi átt stóran þátt í því að í síðustu
þýðingu á Biblíunni er talað til
beggja kynja,“ segir Arndís og bend-
ir á að nú sé talað um „bræður og
systur“ þar sem áður stóð einungis
„bræður“. „Kvennakirkjan gaf út
bók árið 1999 sem heitir Vinkonur og
vinir Jesú og þar eru valdir Biblíu-
textar á máli beggja kynja. Þannig
að það var Kvennakirkjan sem gerði
þær breytingar á prenti sem skiluðu
sér inn í Biblíuna 2007.“
Prestar Kvennakirkjunnar eru
tveir, Arndís og Auður Eir Vil-
hjálmsdóttir, sem var vígð til prests
fyrir 40 árum, fyrst íslenskra
kvenna. Báðar sinna starfinu í sjálf-
boðavinnu. „Ég bauð mig fram til að
vinna með Kvennakirkjunni því ég
vil gjarnan taka þátt í því sem
Kvennakirkjan hefur verið að gera;
breyta hlutunum, gera þá opnari og
léttari,“ segir Arndís.
Byggist ekki á abstrakt heim-
spekilegum vangaveltum
Arndís segir kvennaguðfræðina,
eða femíníska guðfræði, ávallt hafa
höfðað mjög sterkt til sín, en út-
gangspunktur hennar sé mjög frá-
brugðinn hefðbundinni guðfræði.
„Hún byrjar í reynslu fólks af guði.
Hún byrjar ekki í einhverjum heim-
spekihugsunum eða kerfum heldur
er hún að skoða hvernig einstakling-
urinn upplifir guð. Það eru ekki
fræðimenn sem sitja og spekúlera og
velta því fyrir sér hvernig guð er eða
hvað guð er á einhvern abstrakt hátt.
Og þess vegna fannst mér hún mjög
heillandi.“
Arndís er eina nýlega dæmið um
prest sem er vígður til sjálfboðinnar
þjónustu en sá síðasti á undan henni
var Jón Helgason, síðar biskp, sem
var vígður 1895. Hún gerir þó lítið úr
þessari staðreynd. „Það er mjög
mikið af sjálfboðaþjónustu sem fólk
er að vinna alls staðar alla daga á Ís-
landi. Í öllum íþróttafélögum, Rauða
krossinum, Kiwanis og Lions; þetta
er allt meira og minna sjálfboðavinna
í þágu einhvers málstaðar,“ segir
Arndís, sem er í launuðu starfi hjá
Lágafellskirkju í Mosfellsbæ.
Hún segir Kvennakirkjuna afar
mikilvæga. „Hún hefur þegar lagt
þónokkuð til kirkjunnar og þessar
breyttu áherslur, eins og hvernig tal-
að er í helgihaldinu varðandi kynin,
það hefur skipt máli. Og ég held að
jafnrétti kynjana sé ekki, frá mínum
bæjardyrum séð, útkljáð mál.“
Á það við innan þjóðkirkjunnar?
„Já líka,“ segir Arndís. „Ég held
að kirkjan þurfi að velta fyrir sér
hvernig hún talar til fólks og hvernig
guðsþjónusturnar eru. Við verðum
að ná til fólks,“ segir hún.
Kirkja byggð á kvennaguðfræði
 Arndís G. Bernhardsdóttir Linn var vígð til sjálfboðinnar þjónustu í Kvennakirkjunni í fyrra
 Þótti kvennaguðfræðin frelsandi  Kirkjan átti stóran þátt í því að breyta „bræðrum“ í „systkin“
Morgunblaðið/Golli
Öðruvísi „Kvennaguðfræðin er ekki upptekin af syndinni sem einhverju sem þú gerir og gerir þig að slæmri mann-
eskju, heldur segir hún miklu frekar að synd okkar sé að vera ekki sú eða sá sem guð ætlar okkur að vera.“
VIÐTAL
Hólmfríður Gísladóttir
holmfridur@mbl.is
„Ég fór ekki að sækja kirkju fyrr en
ég var komin yfir þrítugt og það var
mjög margt í helgihaldinu sem mér
fannst framandi, ekki bara það að
það var bara verið að tala til karla
heldur líka að sá orðaforði sem var
verið að nota var pínulítið úreltur og
þá verður messan kannski ekki sér-
lega merkingabær, því þú skilur ekk-
ert alltaf hvað verið er að tala um.“
Þetta segir Arndís G. Bernhards-
dóttir Linn, sem var vígð til þjónustu
í Kvennakirkjunni í júlí í fyrra.
Kvennakirkjan starfar innan þjóð-
kirkjunnar en guðsþjónustur kirkj-
unnar taka mið af kvennaguðfræði
og eru um margt ólíkar því sem flest-
ir eiga að venjast.
„Ég kynntist kvennaguðfræði og
Kvennakirkjunni á meðan ég var í
guðfræðideildinni,“ segir Arndís,
sem útskrifaðist 2008. „Ég hafði farið
í nokkrar messur hjá Kvennakirkj-
unni og fannst þær heillandi, og
kvennaguðfræðin öll; hvort sem við
köllum hana kvennaguðfræði eða
femíníska guðfræði. Mér fannst hún
frelsandi og opnari, jákvæðari og
skemmtilegri í alla staði,“ segir hún.
Óhefðbundnar guðsþjónustur
Í Kvennakirkjunni er guð „hún“
og Arndís viðurkennir að vissulega
hafi verið ögrandi í fyrstu að heyra
talað um guð í kvenkyni. Hún segir
guðsþjónusturnar, sem haldnar eru
einu sinni í mánuði, ólíkar hefð-
bundnum messum að því leyti að
presturinn er ekki í aðalhlutverki,
heldur situr hann úti í sal meðal
fólksins. Þá taka sóknarbörnin virk-
an þátt: Lesa texta og bænir, leggja
fram eigin bænarefni og segja frá trú
sinni.
Starfsemi Kvennakirkjunnar felst
einnig í námskeiðahaldi og þátttöku í
guðfræðilegri umræðu. Almennt séð
segir Arndís að guðsþjónustur á veg-
um þjóðkirkjunnar séu frjálslegri í
dag en þær voru og það sé að ein-
Kvennakirkjan var stofnuð af kon-
um sem sóttu námskeið í kvenna-
guðfræði vorið 1991 hjá Auði Eiri
Vilhjálmsdóttur. Fyrsta messan var
haldin 14. febrúar 1993 í Kópa-
vogskirkju en það var sr. Agnes
Sigurðardóttir, nú biskup, sem
predikaði. Samkvæmt söguágripi á
vefsvæði Kvennakirkjunnar,
kvennakirkjan.is, fór fyrsta ferm-
ingin í kirkjunni fram árið 2001 en
eftir það hefur kirkjan fermt nokk-
ur börn á ári hverju og veitt þeim
fermingarfræðslu.
Í október munu námskeið kirkj-
unnar fjalla um önnur trúarbrögð
en þau verða haldin á mánudags-
kvöldum frá kl. 20-21.30 í Þing-
holtsstræti 17.
Arndís segir erfitt að henda
reiður á fjölda þeirra sem taka
þátt í starfi Kvennakirkjunnar en
segir guðsþjónusturnar mjög vel
sóttar.
Fermingar og námskeiðahald
FYRSTA MESSAN HALDIN 14. FEBRÚAR 1993
Arndís, sem hefur nú starfað hjá
Kvennakirkjunni í rúmt ár, segist
ekki hafa orðið vör við fordóma í
garð kirkjunnar, en hins vegar séu
þeir fjölmargir sem vita ekki að hún
er til. Hún bendir hins vegar á að um
leið og eitthvað sé kallað „femínískt“
fái það á sig neikvæðan stimpil.
En er Kvennakirkjan femínísk
kirkja?
„Já, ég myndi ætla það. Fem-
ínismi er ekki einhver ein meg-
instefnulína. Í femínískri guðfræði
er að finna mjög róttæka guðfræði
og mjög frjálslynda, þetta er svo
breiður straumur. Það er ekki bara
ein femínísk leið.
Þær konur sem gengu lengst í
kvennaguðfræðinni, eða femínískri
guðfræði, þá er ég að tala um erlend-
is, kölluðu sig „post-christian“.
Hættu að vera „kristnar“, af því að
þær sögðu að kirkjan væri svo gölluð
að henni væri ekki við bjargandi. En
svo er miklu stærri hópur sem ákvað
að halda áfram að vera femínistar en
starfa innan kirkjunnar til að reyna
að breyta henni. Þannig að þegar
maður segir „femínisti“ þá erum við
að tala um alveg rosalegt litróf,“
segir Arndís.
Arndís segir kvennaguðfræðina
mjög frelsandi en í dag sé hún skrif-
Margir vita ekki af
Kvennakirkjunni
 Femínisk guðfræði frelsandi og litrík
Morgunblaðið/Kristinn
Konur Í Kvennakirkjunni tala kon-
urnar um guð sem vinkonu sína.
uð bæði af konum og körlum. Hún
segir að í Kvennakirkjunni sé lögð
mikil áhersla á að trúin nýist fólki í
daglegu lífi og sé hluti af veruleika
fólks í hversdeginum.
Með hvaða hætti þá?
„Ja, við tölum um guð sem vin-
konu okkar sem gengur með okkur.
Slæst í för með okkur og er til staðar
og hlustar. Og það verður svona allt
önnur nálgun,“ svarar Arndís.
sem gleður
Rennibekkir, standborvélar, bandsagir,
hjólsagir, bandslípivélar, beygjuvélar,
röravalsar, legupressur, fjölklippur,
sandblásturstæki og margt fleira.
Sýningarvélar á staðnum
og rekstrarvörur að auki
- fyrir fagfólk í léttum iðnaði
og lítil verkstæði
IÐNVÉLAR ehf. | Smiðjuvegi 44-46 | 200 Kópavogur | Sími 414 2700 | idnvelar@idnvelar.is | idnvelar.is