Læknablaðið - 15.11.2005, Qupperneq 50

UMRÆÐA & FRÉTTIR / AÐALFUNDUR LÍ
Málþing á aðalfundi LÍ
Ævistarf Arnar Bjarnasonar krufið til mergjar
Þröstur
Haraldsson
Sú hefð hefur skapast á aöalfundum Læknafélags
Islands að auk aðalfundarstarfa er eitthvert til-
tekið umræðuefni tekið fyrir og því gerð ítarleg
skil á sérstöku málþingi á laugardagsmorgni. Að
þessu sinni fjallaði málþingið um líf og störf Arnar
Bjarnasonar læknis sem lét af störfum sem læknir
fyrir skömmu þótt hann sé fjarri því sestur í helgan
stein.
Tómas Zoéga var fyrsti frummælandi á mál-
þinginu en á eftir honum talaði Guðmundur
Þorgeirsson. Þessir tveir ræddu um þá hliðina á
Erni snýr að siðfræði og skrifum um læknisfræði.
Aðrir frummælendur voru Kristinn Tómasson
sem ræddi um trúnaðarlækninn Örn og John R.
Williams forystumaður Alþjóðafélags lækna en
hann fjallaði um tvískipta ábyrgð lækna. Hér á
eftir verður stiklað á stóru í erindum tveggja þeirra
fyrstnefndu.
Sá að sér í tíma ...
Tómas rakti lífshlaup Arnar allar götur frá því
hann kom í heiminn vestur á Isafirði árið 1934.
Eftir stúdentspróf hóf hann nám í lögfræði „en
sá að sér í tíma“ og skipti yfir í læknisfræði. Hann
stundaði framhaldsnám í heimilis- og embættis-
lækningum hér á landi og í Bretlandi og starfaði að
því loknu í Vestmannaeyjum fram yfir gos.
Eftir að heilbrigðisráðuneytið hætti að vera
skúffa í dómsmálaráðuneytinu starfaði Örn þar
um nokkurra ára skeið. Hann var forstjóri Holl-
ustuverndar ríkisins, trúnaðarlæknir Ríkisendur-
skoðunar og starfaði á skrifstofu Ríkisspítalanna
síðustu starfsárin. Samhliða þessu kenndi hann
læknanemum siðfræði og framhaldsnemum heimil-
islækningar.
Ritstörf og félagsstörf hafa alltaf verið stór hluti
af lífi Arnar Bjarnasonar og þetta tvennt samein-
aði hann sem ritstjóri Læknablaðsins um miðjan
áttunda áratug síðustu aldar. Skömmu síðar varð
hann formaður íðorðanefndar læknafélaganna
og lagði fram drjúgan skerf til íðorðasafns lækna
sem kom út á árunum 1985-1989. Hann var einnig
virkur í erlendu samstarfi, ritstjóri Nordisk medic-
in, stjórnarmaður í Norræna heilsuháskólanum og
átti sæti í samstarfsnefnd Evrópuráðsins um lífsið-
fræði urn árabil. Þar var hann formaður nefndar
um líffæraflutninga og beitti sér fyrir gerð sérstaks
sáttmála um þá.
Þýðingar og útgáfustarf Arnar er umfangs-
rnikið. Hann hefur þýtt kennslubækur um rökvísi
og heimspeki læknisfræðinnar og fjöldann allan
af yfirlýsingum, reglugerðum og tilskipunum um
siðfræði og læknisfræði. Þá eru ótaldar nafnaskrár
læknisfræðinnar en þar er mesta stórvirkið án efa
ICD-10 sem hefur að geyma íslenskun á sjúkdóma-
flokkum sérgreina læknisfræðinnar.
- Og nú er hann geymdur í kjallara Þjóðarbók-
hlöðunnar þar sem sem hann situr á safni Jóns
Steffensen og fleiri góðra manna frá kl. 8 til 18 dag
hvern og það þótt engin sé þar stimpilklukkan.
Hann þýðir og skrifar unt læknisfræði miðalda og
undirbýr útgáfu á lækningaritum frá þeim tíma,
sagði Tómas Zoega um leið og hann þakkaði Erni
fyrir samstarf á ýmsum sviðunt.
Guðmundur Þorgeirsson með tilvilnun í Guðmund
Hannesson á skjánum.
Frjó umræða um íslenska læknisfræði
Guðmundur Þorgeirsson nefndi erindi sitt Orð-
ræða um læknisfræði á íslensku og sagði í upphafi
að Guðmundur Hannesson hefði verið mikil-
vægur áhrifavaldur og jafnvel fyrirmynd Arnar
Bjarnasonar sem ritstjóra Læknablaðsins og í
öðrum ritstörfum. Þeir áttu sameiginlega þá stefnu
að íslenska allt sem íslenskað verður. Einnig að
Læknablaðinu sé ætlað að vera málgagn lækna-
stéttarinnar sem eigi sér tilverurétt, hvort sem
fræðigreinar sem í því birtast eru fáar eða margar.
Það eigi að vera fræðirit, fréttablað og félagslegur
miðill.
Guðmundur tíndi til fleiri fyrirmyndir og kenn-
ara Arnar, þeirra á meðal tvo danska meltingar-
850 Læknablaðið 2005/91