Læknablaðið - 15.11.2005, Qupperneq 58

UMRÆÐA & FRÉTTIR / KONUR í LÆKNASTÉTT
Ráðstefnunefndin.
Talið frá vinstri: Lilja
Sigrún Jónsdóttir, Ingi-
björg Georgsdóttir, ína
Marteinsdóttir, Ólöf
Sigurðardóttir, Margrét
Árnadóttir, Ósk Ingvars-
dóttir og Helga Hannes-
dóttir (á myndina vantar
Ellen Mooney og Katrínu
Fjeldsted).
Barbro Dalilbom-Hall
stjórnunarráðgjafi rœðir
framtíðarstöðu lœkna.
HOT
Kristín Jónsdóltir kynnti
Margréti Guðnadóttur sem
var heiðruð áfundinum
sem fyrsti kvenprófessor
í Lœknadeild Háskóla
íslands. Á myndinni eru
einnig Ólöf Sigurðardóttir
og Margrél Georgsdóttir
fyrrverandi og núverandi
formenn Félags kvenna í
læknastétt á íslandi.
á að vera með karla og konur í handleiðslu og
lýsti upplifun sinni þannig að karlinn sjái dokt-
orsnámið sem leið til að safna vopnum til að beita
gegn keppinautunum og koma sjálfum sér áfram
í vísindaheiminum. En við upphaf doktorsnáms
nálgist konan verkið á ólíkan hátt og hafi tilhneig-
ingu til að vera viðkvæmari fyrir gagnrýni á verk
sín. Knorring líkti ritgerðarsmíðum konunnar við
meðgöngu, persónulegu skapandi ferli. Hann sagði
líka að konur krefðust meiri nándar við handleið-
arann en karlar og það gæti leitt til misskilnings.
Mæður og strákar
Seinni dagurinn var helgaður heilsu kvenna og þar
vorum við meðal annars að koma á framfæri því
sem vel hefur verið gert hér á landi. Til dæmis var
sagt frá þátttöku kvenna í Reykjavíkurrannsókn
Hjartaverndar en þar hafa þær verið með frá 1968
sem þykir sérstakt. Einnig var sagt frá starfsemi
Leitarstöðvar Krabbameinsfélagsins, lágum barna-
dauða og virku ungbarna- og mæðraeftirliti. Við
fengum líka í heimsókn læknanema sem sögðu frá
verkefni sem þau hafa skipulagt og heitir Ástráður
(www.astradur.is) en það snýst um kynfræðslu fyrir
ungt fólk. Kynning þeirra vakti mikla hrifningu og
lófaklappinu ætlaði aldrei að linna. Einnig voru
hádegisverðarfundir um geðheilsu kvenna fyrri
daginn og hjarta- og lungnasjúkdóma kvenna
seinni daginn.
Við ræddum stjórnunarhlutverk kvenna í lækna-
stétt. Við vitum að konur og karlar hafa mjög ólík-
an stjórnunarstíl og að konur sem herma eftir körl-
um ná ekki langt. Meðal fyrirlesara unt þetta var
Barbro Dahlbom-Hall, sænskur stjórnunarráðgjafi
sem hefur skrifað fjölmargar bækur um stjórnun
lækna og hvernig eigi að kenna læknum að stjórna.
Þar kom glöggt í ljós hversu mismunandi upplifun
kvenna og karla er á stjórnun og samvinnu. Meðal
þess sem hún ræddi var að á stórum stofnunum
eins og sjúkrahús eru flest þyrfti fólk að vinna
saman og það væri sérstaklega nauðsynlegt að
kenna ungum körlum samvinnu, þeim hættir til
að gogga dálítið hver í annan og verja sín svæði á
meðan konurnar bregða sér þá í móðurhlutverk-
ið og hjálpa þeim þannig óbeint við að viðhalda
„strákamynstrinu“.“
Ólík heilsa kynjanna
Á síðustu árum hafa rannsóknir leitt í ljós mikinn
mun á heilsu kvenna og karla og það var til um-
ræðu á þinginu. Hvað fannst Ólöfu athyglisverðast
sem þar kom fram?
858 Læknablaðið 2005/91