Læknablaðið - 15.04.2007, Qupperneq 81

UMRÆÐA & FRÉTTIR / FUNDUR LÍ
Starfsþroski og tvíhöfða stjórnkerfi
Af stjórnarfundi LÍ á Flúðum
Starfsþroski lækna og stjórnunarmódel voru
aðalefni fundar stjórnar Læknafélags íslands sem
haldinn var á Hótel Flúðum þann 16. mars sl.
Fundurinn hófst með erindi Óskars Reykdalssonar
læknis á Heilbrigðisstofnun Suðurlands á Selfossi
þar sem hann lýsti rekstrarformi stofnunarinnar
og þeim breytingum sem gerðar hafa verið á
rekstri hennar að undanförnu með sameiningu
allra eininga á svæðinu undir eina stofnun.
Sigurbjörn Sveinsson hóf síðan máls á umræðu
um endur- og símenntun íslenskra lækna og fór
yfir ýmsar þær kröfur og reglur sem gerðar eru af
sérgreinafélögum og stofnunum um hvernig staðið
skuli að slíku. Kom fram í máli hans að eftirlit og
aðhald með þeim reglum sem til staðar eru er að
ýmsu leyti áfátt og erfitt að hafa yfirsýn um hvern-
ig þessum málum er háttað. Sagði Sigurbjörn að
kröfur til lækna í dag væru mun meiri og nákvæm-
ari en áður var og ýmislegt sem áður þótti ásætt-
anlegt er það ekki lengur. „Sjúklingar myndu ekki
sætta sig við framkomu ýmissa karaktera úr lækna-
stétt sem sögur fara af frá því á árum áður.” Sagði
Sigurbjörn ennfremur að umræða um símenntun
lækna og tillögur um hvernig að henni skyldi
staðið væru orðið mjög brýnt mál og mætti gera
ráð fyrir að kröfurnar kæmu á endanum utanfrá
ef læknar sjálfir kæmust ekki að ásætt-tanlegri nið-
urstöðu um hvernig þessum málum skyldi háttað.
Sigurlaug Sveinbjörnsdóttir hafði síðan fram-
sögu um hvernig símenntun lækna er háttað í Bret-
landi og setti fram þá hugmynd að íslenskir læknar
fengju aukaaðild að Royal College of Medicin í
London og því einingakerfi sem þar er notað til
að fylgjast með og meta símenntun breskra lækna.
„Þörfin fyrir endurmenntunarkerfi eykst samhliða
því að kröfurnar aukast.”
Rætt var um að endurmenntunarkerfi þyrfti
að fylgja einhvers konar umbun og kom fram að
vilji væri fyrir að taka upp endurskoðun þess fyr-
irkomulags sem nú er fest í kjarasamingum lækna
við ríki og sveitarfélög. „Það er sóknarfæri gagn-
vart viðsemjendum okkar sem hafa lýst áhuga á
að endurskoða núverandi fyrirkomulag,” sagði
Sigurbjörn.
Sigurður H. Helgason stjórnunarfræðingur átti
síðan síðasta orðið á fundinum með erindi sem
hann nefndi Tvíhöfða stjórnkerfi heilbrigðisþjón-
ustunnar, hjúkrun og lœkningar. Sigurður hóf
erindi sitt með því að rekja sögulegar forsendur
hinnar hefðbundnu tvískiptingar stjórnunar í
heilbrigðiskerfinu og kvaðst síðan viljandi vilja
ögra viðstöddum með því að setja fram tilgátur
um hvers vegna læknar teldu sig sjálfskipaða til
stjórnunar innan sjúkrahúsanna. Hann kvaðst
vilja gera skýran greinarmun á almennri stjórnun
annars vegar sem snérist um fjármál, starfsmanna-
mál og rekstur og hinsvegar faglega stjórnun sem
í mörgum tilfellum mætti fremur skilgreina sem
verkstjórn.
„Það er ekki hægt að veita sjálfstæði nema
ábyrgðin sé hrein og klár,” sagði Sigurður og
benti á að með tvískiptingu stjórnunarinnar væri
ábyrgðin ekki skýr og gengi
gegn hvorutveggja sjálfstæði
og ábyrgð. „Umræðan um
stjórnun heilbrigðisstofn-
ana á íslandi þarf að losna
uppúr núverandi hjólför-
um og verða málefnalegri,”
sagði Sigurður. í umræðum
stjórnarmanna að loknu er-
indi Sigurðar kom fram sú
skoðun að þrátt fyrir að
læknar væru almennt sam-
mála um að gera þyrfti breytingar á stjórnkerfi
heilbrigðisstofnana og var þar sérstaklega vísað
til Landspftala, þá væri það staðreynd að sumum
kæmi betur að halda umræðunni í greipum ómál-
efnalegrar stöðnunar og hefðu meiri áhuga á per-
sónulegum framgangi sínum og röðun í launaflokk
en framtíðarlausn á rekstri stofnunarinnar.
Var gerður góður rómur að máli Sigurðar og
sögðu fundarmenn að þennan fyrirlestur þyrftu
fleiri læknar að heyra.
Stjórn LÍ hlýðir á Sigurð
H. Helgason fjalla um
stjórnun.
Sigurlaug
Sveinbjörnsdóttir og
Sigurbjörn Sveinsson.
Hávar
Sigurjónsson
Læknablaðið 2007/93 345