Læknablaðið - 15.04.2007, Blaðsíða 74

ÞING SKURÐLÆKNA, SVÆFINGA- OG GJÖRGÆSLULÆKNA / ÁGRIP ERINDA
V-21 Næmni, orthogonal polarization spectroscopy, til að
greina breytingar á smáæðablóðflæði þarmaslímhúðar
Gísli H. Sigurðsson', Vladimir Krejci2, Luzius Hiltebrand Jukka Takala4,
Stephan Jacob4
gislihs@lsh.is
'Svæfinga- og gjörgæsludeild Landspítala og læknadeild HI, 2Department of
Anesthesiology, Washington University, St. Louis, MO, BNA, ’Department
of Anesthesiology, Inselspital University Hospital, Berne, Sviss, 4Department
of Intensive Care, Inselspital University Hospital, Beme, Sviss
Inngangur: Orthogonal polarization spectroscopy (OPS) hefur
nýlega verið kynnt sem aðferð til að mæla smáæðablóðflæði
í slímhúð. Það hefur verið sýnt fram á að truflanir á smáæða-
blóðflæði (impaired and heterogeneous microcirculatory blood
flow) er algengt ástand í sýklasótt og við blæðingarlost og er
líkleg orsök fyrir fjöllíffærabilun. Vandamálið hefur verið að
mæla þetta klínískt hjá sjúklingum. Fram að þessu hefur laser
Doppler flowmetry verið aðalmælitækið á smáæðablóðflæði
en það er erfitt að koma því við hjá sjúklingum. OPS imaging
er ný tækni sem leyfir myndatöku af smáæðablóðflæði í litlum
arteriolum og háræðum í slímhúð. Vandamálið við OPS hefur
verið að finna mælistiku sem mælir „magn“ truflana (quan-
tify) á smáæðablóðflæði sem eru greinileg þegar horft er á skjá
tækisins. Hluti af vandamálinu er að flæðið er í þrívídd en sést í
tvívídd. Markmiðið með þessari rannsókn var að kanna næmni
OPS við mælingu á smáæðablóðflæði í slímhúð við minnkað
mesenterial blóðflæði.
Aðferðir: í 8 svínum sem voru svæfð og ventileruð eins og
sjúklingar í skurðaðgerð var blóðflæði í superior mesenteric
slagæðinni minnkað í stigum um 15% í einu (15, 30, 45, 60, 75
og 90%) frá eðlilegu flæði allt í niður í 90% minnkun. Fimm
dýr voru til samanburðar. Smáæðablóðflæði í smágirnisslímhúð
var mælt stöðugt með OPS tækni. Stafrænar kvikmyndir af
smáæðablóðflæði voru vistaðar í tölvu frá hverju stigi minnk-
unar blóðflæðis. Myndum frá öllum 13 dýrunum var síðan ruglað
áður en mat var gert. Tveir rannsakendur sem vissu ekki hvort
rannsóknin, sem þeir voru að skoða hverju sinni, var frá dýri
með minnkað blóðflæði eða frá samanburðardýri, mátu breyt-
ingar á blóðflæði í öllum rannsóknardýrunum. Mælingarnar voru
gerðar þannig að fjöldi háræða æða sem fóru yfir ákveðnar línur
á skjánum (number of vessel crossings) voru taldar á ákveðnu
svæði sem var ákveðið fyrirfram (predefined).
Niðurstöður: Inter-observer CV var 0.34 (0.04-1.41) og intra-ob-
server CV var 0.10 (0.02-0.61). Aðeins öðrum rannsakendanna
tókst að sýna fram á minnkað blóðflæði (decrease in vessel
crossings) við 45% minnkun á blóðflæði í superior mesenterica
slagæðinni.
Ályktun: Sjónrænt mat á þéttni háræða mælt með OPS gat ekki
greint nægilega vel á milli dýra sem höfðu minnkað blóðflæði og
þeirra sem höfðu eðlilegt blóðflæði. Hluti af skýringunni getur
verið breytingar á blóðflæði (redistribution and heterogenes-
ity) og „suboptimal contrast" OPS myndanna. Þrátt fyrir að
rannsakendur hefðu komið sér saman um aðferðina fyrirfram
var „inter-observer“ munur á mati fjölda æða sem voru opnar
mjög hár. Það er því augljóst að það þarf að finna nýjar leiðir til
þess að mæla breylingar í smáæðablóðflæði sem eru metnar með
OPS tækni.
Laugardaginn 31. mars
í hátíðarsal Háskóla íslands, kl. 14:00 - 14:30
338 Læknablaðið 2007/93