Tímarit Máls og menningar - 01.12.1947, Qupperneq 111

HIROSHIMA
205
skömmu eftir að frú Murata spurði spurningar sinnar — og gáfu
þeim vín og sterkt te.
Prestarnir ráSguSust um þaS hvernig þeir ættu aS koma föSur
Schiffer og föSur LaSalIe út í klaustriS. Þeir voru hræddir um aS
sjúklingarnir myndu byltast of mikiS á börunum og missa of mikiS
blóS, ef þeir reyndu aS paufast meS þá gegnum garSinn. FaSir
Kleinsorge mundi þá eftir herra Tanimoto og bátnum hans, og
kallaSi til hans út á ána. Þegar herra Tanimoto kom aS bakkanum,
sagSist hann fúslega vilja flytja særSu prestana og burSarmenn
þeirar upp eftir ánni, unz þeir kæmust á opna leiS. Björgunar-
mennirnir settu föSur Schiffer á aSrar börurnar, lögSu þær var-
lega niSur í bátinn, og tveir þeirra fóru um borS meS þeim. Herra
Tanimoto, sem enn var áralaus, stjakaSi flatbytnunni uppstreymis.
Um þaS bil hálftíma síSar kom herra Tanimoto aftur og baS í
ofboSi prestana sem eftir voru aS hjálpa sér til aS bjarga tveimur
börnum sem hann hafSi séS standa í ánni í kafi upp aS öxlum.
Hópur manna fór og náSi í þau — tvær ungar telpur sem höfSu
týnt fjölskyldu sinni og voru báSar illa brenndar. Prestarnir lögSu
þær á jörSina viS hliSina á föSur Kleinsorge og settu síSan föSur
LaSalle um borS. FaSir Cieslik hélt aS hann gæti komizt til klaust-
ursins gangandi, svo aS liann fór um borS meS hinum. FaSir
Kleinsorge var of máttvana; hann ákvaS aS bíSa í garSinum þang-
aS til daginn eftir. Hann baS mennina aS koma aftur meS hand-
vagn til þess aS flytja frú Nakamura og veiku börnin hennar í
klaustriS.
Herra Tanimoto ýtti frá aftur. MeSan báturinn meS prestana
mjakaSist hægt uppstreymis, heyrSu þeir veik hróp um hjálp. Mest
bar á kvenmannsrödd einni: „Hér er fólk sem er aS drukkna!
HjálpiS okkur! VatniS er aS hækka!“ HljóSin komu frá einni
sandeyrinni, og mennirnir í flatbytnunni sáu viS bjarmann af eld-
unum, sem enn brunnu, hóp af særSu fólki er lá viS vatnsborSiS
og var aS færast í kaf meS flóSinu. Herra Tanimoto vildi hjálpa
fólkinu, en prestarnir voru hræddir um aS faSir Schiffer myndi
deyja ef þeir flýttu sér ekki, og þeir hvöttu ferjumanninn til aS
halda áfram. Hann hleypti þeim á land þar sem hann hafSi skiliS
viS föSur Schiffer og sneri síSan einn viS í áttina aS sandrifinu.