Tímarit Máls og menningar - 01.03.1951, Qupperneq 50

40
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Ávarp til Sameinuðu þjóðanna
Samþykkt á II. heimsjriSarþinginu í Varsjá 22. nóv. 1950
Þegar þjóðir heims stofnuðu bandalag sameinuðu þjóðanna tengdu þær við það
miklar vonir. Stærst af þeim var vonin um frið.
En þó ekki sé lengra um liðið raskar styrjöld í dag friðsömu starfi margra þjóða
■og ógnar morgundeginum með friðrofi um alla jörð.
Ef ekki hefur rætzt sú háleita von sem þjóðir heims hver og ein tengdu við banda-
Jagið, bæði þær sem eiga þar stjórnarfulltrúa og hinar sem standa utan við; ef
Sameinuðu þjóðirnar hafa ekki tryggt mannkyninu öryggi og frið, er ástæðan sú
að þær hafa látið öfl hafa áhrif á sig sem virt hafa ekki þá einu stefnu sem leiðir
til alheimsfriðar: viðleitnina til almenns samkomulags.
Ef Sameinuðu þjóðirnar eiga að gera að veruleik þær vonir sem almenningur
heims hefur frá upphafi borið til þeirra, verða þær að hverfa aftur að þeirri stefnu
sem þjóðirnar ákváðu bandalaginu þegar það var stofnað, og sem fyrsta skref í þá
átt ber þeim að sjá um að kallaður verði saman svo fljótt sem unnt er fundur með
stórveldunum fimm: Alþýðulýðveldi Kína, Frakklandi, Stórabretlandi, Bandaríkj-
um Ameríku og Ráðstjórnarlýðveldunum, til að rannsaka niður í kjölinn þau á-
^reiningsmál sem eru og finna friðsamlega lausn á þeim.
Annað þing heimsfriðarhreyfingarinnar, skipað fulltrúum áttatíu og eins lands,
•sem bera fram hinar sönnu óskir mannkynsins um frið, krefst þess að Sameinuðu
þjóðirnar og þjóðþingin sem ríkisstjórn hvers lands er ábyrg gagnvart taki þegar
itil meðferðar þær tillögur sem hér fara á eftir og gerðar eru til að endurvekja gagn-
kvæmt traust milli allra þjóða, hvaða stjórnskipulag sem þær aðhyllast, og til þess
iað vernda frið í heiminum og að koma aftur á friði þar sem rofinn hefur verið:
1. Með þá staðreynd fyrir augum að stríðið sem nú geisar í Kóreu leiðir ekki að-
eins þjáningar meiri en orð fái lýst yfir kóresku þjóðina, heldur getur þá og þegar
orðið að almennri styrjöld, krefjumst vér þess að vopnaviðskiptum sé tafarlaust
hætt, erlendir herir fluttir á brott og leitað friðsamlegrar lausnar hinna alþjóðlegu
átaka innan Kóreu, með þátttöku fulltrúa kóresku þjóðarinnar. Vér krefjumst þess
að kóreumálið verði tekið fyrir af öryggisráðinu fullskipuðu, það er að segja að
meðtöldum hinum löglega fulltrúa Alþýðulýðveldis Kína.
Vér berum fram þá áskorun að hætt verði íhlutun bandaríkjahers varðandi kín-
versku eyjuna Formósu (Taiwan) og bundinn sé endir á ófriðinn við lýðveldið Viet
Nam, þar sem hernaðaraðgerðir þessar fela í sér hættu á heimsstyrjöld.
2. Vér vítum afdráttarlaust hverja tilraun og hverja ráðstöfun sem gerðar eru til
.að rifta alþjóðlegu samkomulagi um bann við endurvopnun Þýzkalands og Japans.
Allar slíkar tilraunir og aðgerðir eru alvarleg ógnun við heimsfriðinn. Vér leggjum
áherzlu á þá kröfu vora að friðarsamningar séu gerðir við sameinað og afvopnað
Þýzkaland, og einnig við Japan, og að hernámsliðið sé flutt á burt úr báðum þessum
löndum.
3. Vér teljum ofbeldisaðgerðir þær, sem hafðar eru í frammi til að halda þjóðum