Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Qupperneq 83

meistara á Hólum 1780. Vígðist sumarið
1783 aðstoðarprestur (kapellán) föður síns
og fékk Grundarþing að honum látnum,
1795, en Möðruvallaklausturþing 1839. Bjó
fyrst á Grund, þá í Núpufelli, 1798—1839
að Möðrufelli en síðast í Dunhaga. „Hann
hefur samið fjölda ritgerða og ort ýmislegt,
einkum andlegs efnis ... Hann var aðal-
maðurinn í hinu ísl. evangelíska smábóka-
félagi, sem hófst 1816 og lét frá sér fara
fjölda guðrækilegra ritlinga í heittrúar-
stefnu eða með Hernhútablæ."1 Margt er
og til eftir hann í handritum, m. a. rímur
og merkilegar dagbækur. (1)
Jón Ólafsson (24. júní 1731—18. júní
1811) fornritafræðingur frá Svefneyjum
(nefndi sig stundum Hypnonensius).
I 1. bindi: „Yfirferd og Lagfæríng vorrar
Islenzku útleggíngar á nockrum stödum í
Spámanna-bókunum, 1. deilld, yfir þá 12
fyrstu Kapítula af Esajæ spádómi ... (87
—192 bl.)“.
I 2. bindi: Sama, „2. deilld, er tekr til
31. kap af Esaja (195—230 bl.)“.
í 3. bindi: „3. deilld, er tekr til hins
42. kap. af Esaja ... (255—-270 bl.)“.
I 4. bindi: „4. Deilld, sem tekr til hins
54 kap. af Esaja ... (289—306 bls.)“.
í 5. bindi: „5. [leiðrétt fyrir 4.] Deild,
er tekr til ins 62. Kap. af Esaja ... (268—-
281 bls.)“.
I 6. bindi: „6. Deilld, er tekr til Enda
Esajæ ... (187—198 bls.)“.
Jón (hinn eldri, til aðgreiningar sam-
nefndum albróður) fæddist í Svefneyjum
á Breiðafirði, sonur hjónanna Ólafs Gunn-
laugssonar og Ragnhildar Sigurðardóttur
frá Brjánslæk. Brautskráðist úr Skálholts-
skóla 1752, lauk baccalaureusprófi í heim-
speki 1756 og guðfræðiprófi 1765. Var þá
þegar tekinn að sinna fornum fslenzkum
fræðum, en að prófi loknu ntá segja að
hann hafi helgað sig þeim óskiptur. Styrk-
Fyrstu íslenzku tímaritin II
þegi Árnasjóðs frá 1768, en auk þess fékk
hann ýmsa styrki til ákveðinna viðfangs-
efna, svo og verðlaun. Var lengi „öldung-
ur“ í stúdentafélagi sem myndaðist um þá
Svefneyjarbræður og nefnt var Sakir. Þá
var hann lengi ritari Árnasafnsnefndar.
„Hann var valmenni, prýðilega að sér og
vel metinn."1 Margt er eftir hann prentað
og í handritum, þar á meðal íslenzk orða-
bók sem byrjað var að prenta, en horfið
var frá útgáfunni er hinar prentuðu arkir
brunnu í árás Englendinga á Kaupmanna-
höfn 1807. Jón dó í Kaupmannahöfn ó-
kvæntur og barnlaus. (1) (4) (7)
Jón Pétursson (1733—9. okt. 1801) fjórð-
ungslæknir.
I 11. bindi: „Um orsakir Siúkdóma á
Islandi yfirhöfud (bls, 107—169)“.
í 13. bindi: „Um líkamlega Vidqvæmni
... (184—228 blads.).“
Foreldrar Jóns voru hjónin Pétur Jóns-
son smiður að Hofsá í Svarfaðardal og
Margrét Illugadóttir. Brautskráðist úr
Hólaskóla 1759, varð djákn á Munkaþverá
1760, en 1762 hóf hann nám hjá Bjarna
Pálssyni landlækni. Árið 1765 skráðist
hann í læknadeild háskólans í Kaupmanna-
höfn, en ekki lauk hann þar prófi. Var
samt um skeið læknir á dönskum herskip-
um. Kom aftur til íslands. og 1775 var
liann skipaður fjórðungslæknir á Norður-
landi. Bjó í Viðvík. Eftir hann er sitthvað
til prentað og í handritum, læknisfræðilegt.
— Jón var tvíkvæntur. Eyrri kona hans var
Valgerður Þorvaldsdóttir en hin síðari
Margrét Ámadóttir, báðar skagfirzkar
prestsdætur. (1) (4) (12)
Jón Steingrímsson (10. sept. 1728—11.
ág. 1791) prófastur.
1 9. bindi: „Um at ýta og lenda í Brim-
sió ... (bls. 1 til 23).“
Sá kunni eldklerkur fæddist á Þverá í
Blönduhlíð, sonur hjónanna þar, Steingríms
73