Tímarit Máls og menningar - 01.11.1974, Qupperneq 34

Tímarit Máls og menningar
til hennar. Mér gengur það ekki of vel. Blessaður góði bættu nú um svo ég
geti látið prenta þetta.
Ég tók mér sæti í þægilegum armstól við lítið borð undir glugganum. Það
lágu á því pappírsblöð og blýantur við hliðina á Biblíunni í stóru broti. Á
veggjunum héngu nokkrar vatnslitamyndir og krítarteikningar ásamt með
þyrpingu af ljósmyndum í einu horninu. Eru þetta foreldrar þínir, spurði ég
og benti á eina myndina. Nei, sagði hún, þetta eru fósturforeldrar mínir.
Hin myndin er af foreldrum mínum. Og þessi staka mynd er af henni fóstur-
systur minni sem var að deyja.
En hver hefur gert þessar vatnslita- og teiknimyndir? Þær eru ekki við-
vaningslegar.
Þær hefur hún dóttir mín búið til. Mér þykir vænt um þær. Hún hefur að
vísu ekki lært að mála eins og kannski má sjá á þeim, en hún hefur frá bam-
æsku verið svo einstaklega gefin fyrir að sulla með liti.
Og svo áttu hér heilmikið bókasafn í þessum fína skáp. Þú býrð eins og
mektarkona.
Þetta er kytra, sagði hún, sem rúmar ekki neitt. Ég varð að skilja helming-
inn af bókasafninu mínu eftir fyrir vestan. — En viltu nú ekki líta á hvað ég
hef púnktað niður á örkina þá ama? Og hún rétti mér handritað blað sem lá
á borðinu og bað mig lesa. Ég las:
Áttlaus var morgunninn ungur og glaður
er ískaldur fregnskugginn vakti mig:
Nú hafði hann komið að kalla þig
hinn kuflbúni svartferjumaður.
Mynd þín svo rík í hug mér hló
eins og befði það verið einn nýliðinn dag
þar sem ómar í hlaðbrekku ljóð og lag
í leik minnar æsku við bláan sjó.
Blærinn sem strauk þér um hnotulitt hárið
var hamingjusamur þá stund. — Og nú?
Hvert ertu horfin? Ó hvar ert þú
sem komst til að brosa og þerra burt tárið?
Ég veit þetta eitt, þú varst öllum góð,
þú varst angan blóma (og týnt er hvert þras).
24