Tímarit Máls og menningar - 01.11.1974, Side 97
Hlöðver Sigurðsson
Um stafsetningu íslenskrar tungu
f fjóra og hálfan áratug eða lengur hafa íslenskukennarar legið undir því
ámæli, að kennsla þeirra væri að mestu leyti andlaust stafsetningar- og mál-
fræðistagl. Þótt nokkur sannleikur kunni að hafa verið í þessum ásökunum,
var þó varla við kennarana að sakast. Þeir gerðu ekki annað en að kenna það,
sem þeim var fyrirskipað, og þar var sannarlega ekki gefið eftir af skólayfir-
völdum, eða nánar tiltekið af þeim, er sömdu prófin í móðurmáli, einkum þó
landspróf miðskóla. Ef einhver efast um, að þessi fullyrðing mín sé rétt, ætti
hann að kynna sér þessi próf eins og þau hafa verið undanfarna áratugi. En
þessi próf hafa verið þær liitiar þröngu dyrnar, sem lágu til lífsins fyrir þá,
sem afla vildu sér framhaldsmenntunar. Það voru því hrein svik við nemend-
ur, ef kennari vanrækti að kenna þeim hinar smásmuglegustu reglur um ís-
lenska stafsetningu, reglur, sem íslenskumenn eru vissulega mjög ósammála
um, eins og ég mun koma að síðar.
Nú hefur það hins vegar gerst, að menntamálaráðherra hefur skipað nefnd
fróðra manna til að endurskoða reglur um íslenska stafsetningu. Slíkt hefði
sannarlega mátt gera fyrr, og er vonandi, að störf nefndarinnar leiði eitthvað
gott af sér.
Það var við því að búast, að nefndin þyrfti nokkurn tíma til þess að kom-
ast að niðurstöðu, en þó hefur hún þegar orðið sammála um að fella stafinn
Z niður úr íslenskri stafsetningu.
En nú bregður svo undarlega við, að sumir menn fyllast söknuði og harmi
rétt eins og þeir ættu á bak að sjá nánum ættingja. Ekki er ég þó alveg viss
um, að allir þeir, sem nú sakna Z-unnar, hafi alltaf verið vissir um, hvar ætti
að rita hana.
Ég hygg, að flestir kennarar og ekki síður nemendur fagni þessari ráðstöf-
un, en ég geri mér vonir um, að fleiri breytingar komi síðar frá þessari ágætu
nefnd, og að ráðuneytið taki þær tillögur til greina.
Vissulega er engin ástæða til að flaustra hér neinu af, því að mestu máli
skiptir, að endanleg niðurstaða verði byggð á traustum rökum. Ég tel því að
87