Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1974, Síða 117

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1974, Síða 117
Þjóðhátíð fagri, sem sumir vilja upp höggva og í eld kasta, vegna þess að þeir halda hann óþjóðlegan vera. Það er sumsé í honum fura. En hún sprettur vel, hérna vill hún vera. Það er trú mín að fólk sem ekki vill líða í landinu jafn saklausa hluti og þetta harpiksríka tré, muni síðar fara halloka fyrir furunni, hún verði hærri. Annars er ótrúlegt að sjá hve vel þessum þolinmóða og auðmjúka gróðri landsins tekst að prýða landið, því hann dregur á það ör- þunna himnu með gliti, svo ekki er meira gaman að fljúga yfir önnur lönd, sem ýmist eru hulin mistri og móðu í hitunum, eða aukin saman úr allavega litum bómullartuskum, klipptum úr gauðslitnum flíkum, svo þær geti enn komið að nokkru gagni, eða sandgrá, eins og skosku hálöndin, heldur er ísland þá í heiðskíru veðri seint í júlí eða ágúst, eftir gott sumar, svo yfir- fullt af fegursta strammaskáldskap, að það mundi taka milljón konur milljón ár að vinna úr því til fulls. Nú stigu enn pótintátar á paldra, og fór þetta tal mestallt í mig eins og sá vindur sem gleymist af því að hann er engrar merkingar nema fúinnar, en þarna var nú svo sem engum fúa fyrir að fara, því þar voru þeir sem æðstir eru, og maður lítur aldrei upp á, svo sem biskupinn, forsætisráðherr- ann, skáldið Matthías annar, skáldið Thómas fyrsti, lögfræðingur sem einu sinni ætlaði að verða forseti, annar sem tilraun gerði um daginn til að verða forsætisráðherra, og tekst það vonandi næst. En svo kom upp á paldrið einn pótintátinn til, og þá upphófst milli mín og fallega mannsins bláa, hvíta og svarta, skrítið samspil, því í hvert sinn sem þessi gamli brandarameistari hespaði af sér nokkuð nýtt, sem ég trúi enginn hafi sagt fyrr, þá hlógum við bæði, maður þessi og ég, og hlógum svo innvirðulega saman, að hláturinn mættist á miðri leið eins og glófáinn chalix, sem síðan steig upp, og ætla ég á að drottinn hafi hirt þetta til geymslu, eða látið englana gera það. Síðan sté þessi maður, jafn ljóslitaður í gær og fyrir fimmtíu árum, þegar ég sá hann fyrst og vissi á honum engin deili (nema hvítur líka núna) niður af þessum trépalli sem hann gerði að tribúnu á meðan, sjálfur sem einn imperator, sigrarinn dauðans sanni, drápsmaður allra pedicula á íslandi - að honum niðurstignum varð tríbúnan að trépalli aftur. Dagurinn leið i hógværð og fögnuði eins og allir vildu vera góðir við alla (meira að segja mig, sem aldrei hef átt neitt gott skilið) en veðrið blíð- ast og best, og lofuðu það allir. Nema ein forundrunarleg sál, sem aldrei kann við sig í sólarljósi, sem aldrei finnst gaman að líta yfir landslag í hádegis- sólskini úr heiði. 107
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.