Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1979, Blaðsíða 45

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1979, Blaðsíða 45
Skipsferð niður Yangtze Kiang kröfur um frelsi og lýðræði. Aðdáunin á Zhou Enlai er ennþá sam- einingartákn þessarar hreyfingar. Á þennan hátt hefur Zhou Enlai haldið áfram að gegna mikilvægu pólitísku hlutverki þó hann sé dauður. Að vissu leyti byltingarkenndu hlutverki. En hvernig ber þá að skilgreina þessa sífrandi talkóra? Einn af þáttum Zhou Enlai-dýrkunarinnar er eins konar tilfinningaleg sjálfsfró- un. Menn gráta saman og verða sem nýir. Barnakórinn lýkur lestrinum með hræðilega löngum lista kunnug- legra pólitískra slagorða. Mjóróma raddirnar bresta af áreynslunni. Og við þokumst þyngslalega niður eftir straumröstum Yangtze-fljóts. Ferja í skærum litum, fimm hæða, fimm farrýma með brakandi hátalara sem blása pólitískum vígorðum út í ósnortið og ævafornt klassískt landslags- málverk. Hvernig skyldu þessar þulur barnakórsins hljóma þarna fyrir handan — inni í málverkinu? Áreiðanlega eins og óskiljanlegir smá- skrækir, óskiljanleg boð frá Nýja Kína til þess gamla. Um kvöldið leggst ferjan að bryggju við Wanxian, síðasta viðkomu- stað á undan fjallagiljunum. Hér verður að bíða nokkrar klukkustundir. Vatnsborðið er of lágt og siglingaleiðin of þröng til að stýrimaðurinn áræði að sigla um gilin í náttmyrkri. Flestir farþegarnir þyrpast strax í land og hlaupa hver í kapp við annan upp eftir endalausum þrepum sem eru hoggin inn í fjallið, upp til Wanxian og mandarínusölunnar. Hér er hægt að kaupa hinar frægu Wanxian-mandarínur, stórar og ferskar, þekktar um allt Kína. Innan örfárra sekúndna fyllist torgið af fólki svo að maður kemst ekki leiðar sinnar. Við búðarborðið stendur fólk uppi á bakinu á þeim sem verið er að afgreiða. Skúrinn svignar undan þrýstingi fólksins. Skrýtin þessi læti. Það er nóg til handa öllum. Ég kaupi fulla körfu og klifra aftur niður að skipinu og tveir bæjarbúar vilja endilega hjálpa mér. Eina verkefni þeirra í kvöld virðist vera að sjá til þess að útlenski gesturinn snúi beint aftur til skipsins þegar hann er búinn að kaupa sér mandarínur. 419
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.