Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1979, Page 45

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1979, Page 45
Skipsferð niður Yangtze Kiang kröfur um frelsi og lýðræði. Aðdáunin á Zhou Enlai er ennþá sam- einingartákn þessarar hreyfingar. Á þennan hátt hefur Zhou Enlai haldið áfram að gegna mikilvægu pólitísku hlutverki þó hann sé dauður. Að vissu leyti byltingarkenndu hlutverki. En hvernig ber þá að skilgreina þessa sífrandi talkóra? Einn af þáttum Zhou Enlai-dýrkunarinnar er eins konar tilfinningaleg sjálfsfró- un. Menn gráta saman og verða sem nýir. Barnakórinn lýkur lestrinum með hræðilega löngum lista kunnug- legra pólitískra slagorða. Mjóróma raddirnar bresta af áreynslunni. Og við þokumst þyngslalega niður eftir straumröstum Yangtze-fljóts. Ferja í skærum litum, fimm hæða, fimm farrýma með brakandi hátalara sem blása pólitískum vígorðum út í ósnortið og ævafornt klassískt landslags- málverk. Hvernig skyldu þessar þulur barnakórsins hljóma þarna fyrir handan — inni í málverkinu? Áreiðanlega eins og óskiljanlegir smá- skrækir, óskiljanleg boð frá Nýja Kína til þess gamla. Um kvöldið leggst ferjan að bryggju við Wanxian, síðasta viðkomu- stað á undan fjallagiljunum. Hér verður að bíða nokkrar klukkustundir. Vatnsborðið er of lágt og siglingaleiðin of þröng til að stýrimaðurinn áræði að sigla um gilin í náttmyrkri. Flestir farþegarnir þyrpast strax í land og hlaupa hver í kapp við annan upp eftir endalausum þrepum sem eru hoggin inn í fjallið, upp til Wanxian og mandarínusölunnar. Hér er hægt að kaupa hinar frægu Wanxian-mandarínur, stórar og ferskar, þekktar um allt Kína. Innan örfárra sekúndna fyllist torgið af fólki svo að maður kemst ekki leiðar sinnar. Við búðarborðið stendur fólk uppi á bakinu á þeim sem verið er að afgreiða. Skúrinn svignar undan þrýstingi fólksins. Skrýtin þessi læti. Það er nóg til handa öllum. Ég kaupi fulla körfu og klifra aftur niður að skipinu og tveir bæjarbúar vilja endilega hjálpa mér. Eina verkefni þeirra í kvöld virðist vera að sjá til þess að útlenski gesturinn snúi beint aftur til skipsins þegar hann er búinn að kaupa sér mandarínur. 419
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.