Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Side 26

Tímarit Máls og menningar
höfðað til mín. Áður en það gerðist kom Steinn til mín með Ijóð eftir Elu-
ard í sænskri þýðingu — ljóðið um eldinn sem sigraði eldinn - og bað mig
að þýða það. Ég hafði gaman af því, en það var ekki fyrr en eftir „Fimm
mínútna leið frá bænum“ sem ég fór af stað að yrkja sjálfur. Þetta ljóð er í
nýju bókinni minni. Mér fannst nauðsynlegt að þýddu ljóðin þar kæmu í
bók með mínu höfundarnafni. Þó að nokkur þeirra hafi komið út í bókum
þá var það í safni erlendra ljóða sem aðrir gáfu út.
Ertu hœttur að þýða Ijóð?
Já. Eg man ekki til að ég hafi þýtt neitt ljóð síðan ég lauk við Norræn
ljóð 1971. Eg fékkst lítið við þýðingar meðan ég var í Noregi - nema nátt-
úrlega Norræn ljóð sem var mikið verk.
Þú lýsir í ceviminningunum tilurð fyrstu bóka þinna, Dymbilvöku og
lmbrudaga, svo það verður ekki betur gert, en mig langar að spyrja hvort
þú gerir ekki of mikið úr pólitískum áhrifum á þœr? Eru bœkurnar ekki
persónulegri en þú lætur í veðri vaka?
Eg segi um Dymbilvöku ef ég man rétt að ýmislegt hafi brotist í mér
þegar ég var að yrkja hana, kalda stríðið og persónuleg vonbrigði, ég segi
aldrei að hún sé pólitísk bók. Kalda stríðið hafði mikil áhrif á mig, einkum
tilkoma atómvopna og vetnissprengju og tónninn í áróðrinum milli stór-
veldanna. Það kemur inn í Dymbilvöku.
Eg var til dæmis að hugsa um föðurinn á börunum í Imbrudögum. Þú
heldur staðfastlega fram að hann sé tákn kapítalismans en mér datt í hug að
hann væri þér nákomnari.
Nei, það held ég ekki. Eg var mjög upptekinn af ástandinu í alþjóða-
stjórnmálum.
Mér dettur ekki í hug að efast um það, en ég hélt að yrkingar drægju
fremur efni sitt upp úr sálardjúpunum en utan úr umhverfinu.
En um leið og maður hefur ákveðna sannfæringu og ákveðna skoðun á
hlutunum þá er þetta orðið hluti af manni sjálfum og mjög eðlilegt að mað-
ur yrki út frá þeirri vitund sem maður hefur öðlast um heiminn í kringum
sig. Þegar talað er um pólitísk kvæði þykir það niðrandi, þau eiga þá að
vera yfirborðskennd og tækifærissinnuð. En ef þetta kemur frá manni sjálf-
um sem túlkun á veruleika sem maður lifir í þá eru þetta ekki lengur póli-
tísk kvæði að því leyti að þau séu flokksbundin eða eitthvað slíkt. Þau eru
nátengd persónu manns.
lmbrudógum var tekið af minni áhuga en Dymbilvöku eins og þú segir
frá í seinna bindi ævisögunnar. Er hún verri bók en Dymbilvaka?
Henni var verr tekið í minn hóp, meðal skáldakollega minna. Bæði
Steinn og aðrir töldu að þetta væri lakari bók. Mér fannst það ekki þá og
hef aldrei samþykkt það. Dymbilvaka sætti kannski meiri tíðindum. Þá var
16