Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Blaðsíða 119

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Blaðsíða 119
Skáldið andi í spiki og latar. Síðan segir Jóhann Haagen frá öðrum óförum sínum. Hann hafði fundið upp oddlausar hattklemmur sem koma áttu í staðinn fyrir nælur með oddi er stundum stungu augað úr dömum á sunnudags- göngu. Einnig hafði hann fundið upp ryklok til að setja yfir ölglös á úti- knæpum. Hafði þá ort vísu í auglýsingaskyni sem hljóðar svo: Hvorfor er du gnaven, du maa have Stöv i maven. Stövlaaget beskytter, enhver, sem det benytter. Hugmyndirnar þóttu góðar og verksmiðja nokkur lét búa til tíu þúsund stykki af tinlokum. Auðævin létu þó á sér standa því að veitingahúsin vildu ekki lokin og dömurnar fengu höfuðverk af klemmunum. Allt rann út í sandinn og hafði aðeins armæðu og fjárútlát í för með sér. Hins vegar, segir Jóhann, heppnaðist þriðja uppfinningin mín að hluta. Ég keypti dálitla strandlengju og ætlaði að selja hana aftur undir sumarbústaði og græða of- fjár. Komst full seint að því að ströndin var úr skriðsandi, glidesand, að bú- staðirnir myndu sökkva í jörð niður eða velta á hliðina ef reistir yrðu. Kaupin voru samt ekki með öllu til einskis, segir Jóhann, eða hefur þú nokkurn tíma áður heyrt þetta orð: glidesand, skriðsandur? Hversu mikið felst ekki í þessum orðum. Að lifa lífi sínu á skriðsandi! Haagen Falkenfleth hafði kynnst þeim hjónum daginn eftir brúðkaup þeirra tveimur árum áður. Þau hittust nær daglega og oft kallaði Jóhann yf- ir limgerðið að morgni dags: Komdu nú og fáðu þér morgunsjúss með mér! Haagen kaus fremur göngu og á leiðinni veiddi Jóhann bréfsnepla upp úr vösum sínum og las af þeim fyrir Haagen. Að sumarlagi sat Jóhann löngum og skrifaði við borð í garðinum milli þess sem hann fór í göngu- ferðir. Var borðplatan úr kvarnarsteini. Oðru hverju hvarf hann inn í húsið og lagðist þá á skinn að heiman og hugsaði. I stærstu stofunni hafði loftið verið rofið að hluta svo sjá mátti himininn í gegnum þakið sem málað var rautt og blátt að innan. Haagen var leikdómari við Nationaltidende og reyndist Jóhanni betri en enginn. Ritaði um hann persónuleg eftirmæli og löngu síðar ýtarlegri grein sem lýkur með þessum orðum: „Jóhann Sigurjónsson var gæddur frábær- um hæfileikum. Hann var hjartahlýr en harður við sjálfan sig. Hann lifði sitt skamma líf á skriðsandi . . .“ Jóhann kenndi þess sjálfur alla tíð. Maður þverstæðna, alvöru og nautnar, gleði og örvæntingar. Hann skrifaði lítið enda voru tímaþjófar margir. Greip hann því eitt sinn til þess ráðs að reisa þriggja álna háa víggirðingu um aftasta hluta garðsins þar sem hann leitaði síðan skjóls með kvarnarstein sinn. Við innganginn hékk spjald sem 109
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.