Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Blaðsíða 38

Tímarit Mdls og menningar
mér allar þessar krókaleiðir. Eg dreg hana hingað heim, svo aftur til Nor-
egs, fæ hana með mér út í eyju, fæ hana með mér í aðra sveit, og til Oslóar
og síðan heim til Islands aftur. Þá vorum við hér í níu ár að vísu en fluttum
hingað og þangað. Svo fórum við aftur til Noregs.
Skanstu rótum þar?
Eg var mjög sáttur við að búa í Noregi og saknaði ekki íslands eða félaga
minna þar. Hefði Sunna ekki dáið hefði ég ekki komið heim. Við fluttum
til Frederiksstad þegar ég byrjaði á ævisögunni og þar lauk ég við hana. En
rætur og rætur, ég festi aldrei rætur í norsku umhverfi að því leyti að ég
kynntist nokkru fólki eða rithöfundum. En ég hef alltaf verið einrænn og
ekki gefinn fyrir að festa rætur neins staðar. Við fluttum mjög mikið þegar
ég var barn og það kann að hafa haft sín áhrif.
Þú segir frá því að þú hafir skrifað smásögu um flóttamann og boðið
Tómasi Guðmundssyni í Helgafell en hann hafnaði sögunni. Hvað varð um
hana, er hún titt
Hún er týnd ásamt flestu öðru. Hún var eiginlega greining á eigin sálar-
lífi. Það leiðir af sjálfu sér þegar maður flytur svona mikið að maður verður
að losa sig við alla pappíra. Bækurnar mínar hafa orðið eftir hingað og
þangað. Ég hef alltaf verið þannig að ég brenni öllum uppköstum, ég vil
ekki skilja eftir mig nein spor, enda er venjulega ekki mikið á þeim að
græða. Venjulega yrki ég þannig að ég breyti kannski einu og einu orði,
ekki meira. Þegar ég kemst af stað koma ljóðin eins og þau verða. Ég hef
alltaf losað mig við alla lausapappíra, bréf og svoleiðis. Geymi bara bréf
Olafs Jóhanns Sigurðssonar. Sumir halda öllu til haga. Elías Mar hafði til
dæmis geymt öll bréf frá mér og lagði á sig að vélrita þau öll, nákvæmlega
eins og ég hafði skrifað þau, með stafsetningarvillum hvað þá öðru. Vís-
indalega unnið. Þetta sendi hann mér til Noregs og það varð líka hvati að
því að ég skrifaði seinna bindið af ævisögunni. Þegar ég las bréfin fékk ég
til dæmis gleggri mynd af dvölinni í Stokkhólmi sem ég hafði lýst í bréfum
til hans.
Það er ómetanlegur kafli fyrir aðdáendur Steins Steinars.
Sigurður Hafstað sendiráðunautur þekkti Stein nokkuð vel líka og segir
að ég sé eini maðurinn sem hafi lýst Steini eins og hann var. Það voru
margar hliðar á Steini.
„Eg hef orðið viðskila við hönd þína“
Sunna var norsk - hvernig kona var hún ?
Hún var merkileg kona, listræn í sér, málaði myndir - ekki margar að
vísu - og hafði gaman af að leggja saman tígla á borð. En hún hafði lítinn
áhuga á nútímaljóðlist og þótti ég vera of myrkur í máli þegar ég orti. Hún
28