Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Blaðsíða 137

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Blaðsíða 137
beygingakerfi málsins. Það hefur að mestu leyti haldist óbreytt síðan ritöld hófst á Islandi, - og er þetta eitt atriðið sem gerir það að verkum að hægt er að segja að málið á 13. öld og á 20. öld sé „hliðstætt“, - en þó hafa orðið nokkrar breytingar, einkum á vissum og af- mörkuðum sviðum, - t.d. gæti mið- mynd sagna og viðtengingarháttur þvælst fyrir fréttamanni sem væri að hafa viðtal við Gissur eftir Flugumýrar- brennu. Nú eru þeir sem gefa út fornar bókmenntir með „nútímastafsetningu“ sammála um að hrófla yfirleitt ekki við gömlum beygingarmyndum og orð- myndum, og er þetta hárrétt afstaða, því með því að gera slíkt væri í rauninni verið að fara inn á þá fáránlegu braut að „þýða“ fornritin. En segja má að þessar breytingar á einstökum atriðum beyg- ingakerfisins séu í sjálfu sér róttækasti munurinn á ritmáli 13. aldar og 20. ald- ar, og haldi menn í fornar beygingar- endingar í útgáfum, er það nokkuð mótsagnakennt að vera síðan að amast við smáatriðum í stafsetningu og gera þau að einhverju meginmáli. En þetta er reyndar ekki allt og sumt. Því má nefni- lega halda fram með góðum rökum, að ýmis þau atriði fornmálsins sem menn eigna venjulega „samræmdri stafsetn- ingu fornri“ tilheyri í raun og veru beygingakerfinu. Þannig er t.d. „-r“ í enda orða meira en einfalt stafsetningar- atriði: það er beygingarending sem hef- ur breyst síðan á 13. öld, og nokkuð svipað má jafnvel segja um þann grein- armun sem gerður er á „9“ og „0“. Ef menn halda í orðmyndir eins og „eg kallaða“, er engin ástæða til að færa „maðr“ til nútímahorfs. Allt þetta vita útgefendur Svarts á hvítu mjög vel og einnig það, að „sam- ræmd stafsetning forn“ er eða ætti að Umsagnir um bœkur vera auðlæsileg flestum íslendingum. Þeir halda líka til haga fornum beyg- inga- og orðmyndum (nema í miðmynd og og viðtengingarhætti) og hika ekki við að hafa tvímyndir í textanum (t.d. gjafar - gjafir í fleirt.), ef handritin sýna að málið var á reiki. Þá fer að veikjast grundvöllurinn fyrir þeirri kenningu að „nútímastafsetning" skilji milli feigs og ófeigs, og þegar annað þrýtur verja út- gefendur notkun hennar með því að ís- lenskir lesendur séu „vanafastir“: „þess vegna vilja þeir hafa ritháttinn á bók- menntum sínum sem næst því sem þeir lærðu í Gagni og gamni eða öðru og yngra stafrófskveri". Svo vitna þeir í títtnefnd orð Jóns Helgasonar um að Is- lendingar hafi frá upphafi haft þann rit- hátt á fornsögum sem þeim var tamast- ur á hverjum tíma, og ekki þekkt neina „samræmda stafsetningu" fyrr en hún var búin til á 19. öld. En þetta er í sann- leika heldur skondin röksemdafærsla. Ritarar skinnbóka létu sér ekki nægja að yngja upp stafsetninguna ef því var að skipta, heldur áttu þeir það líka til að yngja upp málfar og stíl, og ýmis konar gagnrýni, sem við 20. aldar menn birt- um í sérstökum tímaritum, settu þeir nú bara beint inn í textann. Utgefendur vorra tíma aðhyllast önnur viðhorf, þeir leitast ekki við að breyta textum í sam- ræmi við stundlegan smekk og fella jafnvel burtu ýmis glæsileg dæmi um allt að því marxísk bókmenntafræði á fyrri öldum eins og „skækjusonurinn“ eða „og fari bannsettur“, sem hér og þar hefur verið hnýtt aftan við mannanöfn eða setningarhluta. Þess í stað fara þeir í elstu handrit ti! að finna þar sem upp- haflegastan texta, þó svo að hann kunni að koma vanaföstum lesendum Gagns og gamans undarlega fyrir sjónir. Ef þetta gildir um málfar, stíl og orðmynd- 127
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.