Tímarit Máls og menningar - 01.06.1994, Side 61

á blakka eðju. Tóm um stund. Staðurinn þar undir. Hvaða .. . hann
hafði næstum sagt ástvinur? Þrjátíu sekúndur. Til viðbótar þessum
ríflega tveimur og hálfum miljarði. Dofnar svo. Dimm heild á ný.
Blessuð dimma. Nei. Ekkert sem kallast gat heild. Stendur starir fram
hálf heyrir hvað hann segir. Hann? Orðin hrjóta af munni hans. Gera
sér hans munn að góðu. Kveikir lampann sem lýst var. Hðrfar undan
út í jaðar ljóssins og snýr mót vegg. Starir handan um inn í myrkur.
Bíður fýrsta orðsins óbreytanlega. Það myndast í munni hans. Varir
skiljast og tungan þrýstist fram. Fæðingin. Klýfur myrkrið. Með hægð
glugginn. Hin fyrsta nótt. Herbergið. Eldskíðið. Hendurnar. Lampinn.
Glampinn af látúni. Dofnar. Horfið. Horfið aftur og aftur. Munnur
gapandi. Óp. Nefhljóðið kæfir það. Myrkrið greinist. Grátt ljós. Regn
lemst. Regnhlífar rennandi. Díki. Bullandi blökk eðja. Kistan út úr
mynd. Hvers? Dofnar. Horfið. Snýr sér að öðru. Reynir að snúa sér.
Að öðru. Hve fjarri vegg? Höfuðið nánast í snertingu. Eins og við
glugga. Augun límd við rúðuna stara út. Ekkert bærist. Svart flæmi.
Stendur þarna grafkyrr starir út eins og ófær um að hreyfa sig á ný.
Eða urinn viljinn til að hreyfa sig á ný. Urinn. Dauft óp í eyra hans.
Munnur gapandi. Lokast með hvæsi andardráttar. Varir saman. Finn-
ur mjúka snertingu varar við vör. Vör ver vör. Skiljast síðan í ópi sem
fyrr. Hvar er hann nú? Aftur við gluggann starir út. Augun límd við
rúðuna. Líkt og horfí í hinsta sinn. Snýr undan að síðustu og þreifar
sig gegnum dauft ólýsanlegt ljósið að óséðum lampa. Hvítur serkur
bærist gegnum rökkur þetta. Eitt sinn hvítur. Kveikir og bærist til að
snúa að vegg sem lýst var. Höfuðið snertir næstum. Stendur þarna
starir handan um bíður fyrsta orðsins. Það myndast í munni hans.
Varir skiljast og tungan þrýstist milli þeirra. Tungubroddur. Finnur
mýkttunguávörum. Varaátungu. Starir handan um gegnum glufu
í myrkrinu inn í annað myrkur. Frekara myrkur. Sólin löngu sigin
bakvið lerkið. Ekkert bærist. Ekkert dauflega bærist. Grafkyrr augun
límd við rúðuna. Líkt og horfí í hinsta sinn. Á þá fyrstu nótt. Ríflega
þrjátíu þúsunda. Hvar yrði brátt. Þessi verðandi nótt. Eldskíði. Hend-
ur. Lampi. Glampi af látúni. Fölur kúpull einn í rökkri. Látúnsrúmgafl
grípur ljós. Þrjátíu sekúndur. Til viðbótar þeim ríflega tveimur og
hálfum miljarði. Dofnar. Horfið. Óp. Kæft með andardrætti um nasir.
Aftur og aftur. Horfið aftur og aftur. Að gröf hvers? Hvaða . . . hann
hafði næstum sagt ástvinar? Hann? Svart díki í húðarrigningu. Leið út
TMM 1994:2
59