Glóðafeykir - 01.04.1989, Qupperneq 46

44
GLÓÐAFEYKIR
Reykjavík og vann þá á Múlalundi meðan heilsa og kraftar leyfðu”.
(St. M.).
„Skömmu eftir að Björn komst til heilsu stofnaði hann heimili með
Hólmfríði Jónsdóttur Jónssonar og konu hans Önnu Egilsdóttur”.
(St.M.). Börn þeirra eru þrjú: Steingrímur, Dagrún húsfreyja og
Jóhannes, öll búföst í Reykjavík.
Björn Gíslason var meðalmaður á hæð, vel vaxinn, fölleitur
ásýndum, bar jafnan nokkur merki útvortis berkla og þó vart til lýta,
enda myndarmaður í sjón. Hann var prúður maður og hógvær,
geðstilltur, ávallt glaður og kátur á hverju sem gekk, söngelskur, lék
afburðavel á harmoniku og mjög sóst eftir að fá hann til að leika fyrir
dansi. Hann var vinsæll maður og mun naumast nokkurn
óvildarmann hafa átt.
Geirald Sigurberg Gíslason, verkamaður á Sauðárkróki, lést hinn
29. júní 1977.
Hann var fæddur að Jaðri í Glaumbæjartorfu 7. des. 1910, sonur
Gísla bónda þar Þórarinssonar og konu hans Ingiríðar Hannesdóttur
bónda á Kimbastöðum í Borgarsveit,sjá þátt
af Gísla: Glóðaf. 11, bls. 60.
Ársgamall fór Geirald í fóstur til ömmu
sinnar, Ólínu Jónasdóttur, er þá var bústýra
Benedikts bónda í Hólkoti (nú Birkihlíð) í
Staðarhreppi Þorsteinssonar, og var þar til 9
ára aldurs, ólst eftir það upp með foreldrum
sínum, er stundum voru við bú, oftar í
húsmennsku á ýmsum stöðum vestan Vatna,
síðast á Sjávarborg, fluttist þaðan með þeim
til Sauðárkróks og átti þar heima til æviloka.
Hann stundaði venjulega verkamannavinnu,
var og bílstjóri um hríð, vann síðustu árin hjá
Sauðárkróksbæ, mest við gatnahreinsun, að
Geirald heita mátti til síðustu stundar, og þá mjög
Gíslason þrotinn að heilsu.
Árið 1945, hinn 17. mars, kvæntist Geirald
Stefaníu Björgu Ástvaldsdóttur, Einarssonar og konu hans
Sigurbjargar Pálsdóttur, sjá þátt af Ástvaldi í Glóðaf. 9, bls. 43. Sonur