Glóðafeykir - 01.04.1989, Síða 80

78
GLOÐAFEYKIR
Að atlíðandi miðju ári 1968 fór Guðrún á ellideild Héraðssjúkrahúss
Skagfirðinga og þar var heimili hennar síðasta áratuginn. Lengstum
var hún fleyg ogfær, vmist las eða vann að hannyrðum af þvílíkri list,
að undrun sætti.
Guðrún Sveinsdóttir var há oggrannvaxin, eigi smáfríð en sópaði að
henni. Hún var greind kona og vel að sér ger, gædd miklum kjarki og
stálslegnum vilja. Hún var sannur arftaki hinna ,,fornu dyggða”:
heillyndi og skyldurækni, orðheldni. sparsemi og nýtni, kröfuhörku
við sjálfa sig. Hún var höfðingskona og stórgjöful. Sinni gömlu
sóknarkirkju í Goðdölum gaf hún messuhökul fagran. Húngaf allan
búnað í eitt herbergi á ellideild Héraðssjúkrahússins, og skyldi stofan
bera nafn Bjarnastaðahlíðar. A árinu 1972 gaf hún stórgjöf til
stofnunar sjóðs, er styrkja skyldi krabbameinsrannsóknir, hjarta- og
æðaverndarrannsóknir. Nemur sjóðurinn nú um 10 milljónum króna
og hafa þegar verið framkvæmdar víðtækar hjartaverndarrannsóknir í
héraðinu fyrir framlög úr sjóðnum. Fyrir þremur árum stofnaði hún
vænan sjóð til styrktar námfúsum frændum sínum. Guðrún var
hugsjónarík og gædd miklu framkvæmdaþreki. Hún hafði m.a.
mikinn áhuga á og nokkra forgöngu um skógrækt. Hún kom víða við
og hvarvetna til góðs.