Glóðafeykir - 01.04.1989, Page 66

64
GLÓÐAFEYKIR
ráðlagði sjálfur, varð alls staðar aufúsugestur og alls staðar
heimilisvinur, þar sem hann kom. Hann var á sífelldu ferðalagi milli
varðstöðvanna, allt utan frá sjó og upp að jöklum. Varðmennirnir
dáðu hann, bæði sem húsbónda og félaga og jafnan þegar Sigurð bar
að garði var slegið upp veislu í tjöldunum. Allar þessar ferðir fór hann
á hestum og mátti segja, að hann færi ekki afhestbakifrávori ogfram
á haust. Hann átti á þessum árum afburða duglega ferðahesta, sem
flest mátti bjóða. Vatnsföllin reið hann næstum hvar sem að þeim
kom, og þótti sumum þá stundum djarft telft. En Sigurður treysti á
þrek og fótfimi hesta sinna og honum brást hvorugt. Hann komst
alltaf leiðar sinnar”. (Magnús H. Gíslason).
Sigurður var hneigður til skógræktar. Var á námskeiði í skógrækt
hjá Hákoni skógræktarstjóra Bjarnasyni í Reykjavík og Múlakoti
1942-1943, en á stríðsárunum varð eigi komist utan til náms. Veturinn
1949 var hann „nokkra mánuði í Tromsfylki í Noregi og jók við
þekkingu sína í skógrækt undir handleiðslu Reidars Bathens
fylkisskógstjóra”. Árið 1950 var hann skipaður skógarvörður í
Skagafjarðar- og Húnavatnssýslum. Hafði hann þá fyrir nokkru hafið
störf á vegum Skógræktar ríkisins, komið á fót uppeldisstöð fyrir
plöntur í Varmahlið og annast hana af stakri alúð, en sýslunefnd
Skagafjarðarsýslu hafði gefið drjúga sneið af landi Reykjarhóls til
skógræktar. Um þessar mundir voru umsvifin vegna sauðfjárveiki-
varna farin stórum að minnka, og gat því Sigurður gefið sig þeim mun
meir að skógræktinni. Vann hann bæði mikið og gott starf á því sviði.
Munu ávextir þess starfs koma æ betur í ljós, er árin líða. Sigurði þótti
vænt um hvern skógarlund er hann, beint eða óbeint, hjálpaði til að
koma upp og græða. Ef til vill hefur honum þótt vænst um Hólaskóg,
en á síðustu skólastjórnarárum Kristjáns Karlssonar á Hólum í
Hjaltadal fékk Skógræktarfélag Skagfirðinga og Hólaskóli umráð yfir
80 ha landsvæði til skógræktar í Raftahlíð ofan við Hólastað. ,,Á
hverju vori safnaði Sigurður saman tugum manna til þess að planta í
þennan reit. Og ég held að honum hafi aldrei orðið liðs vant því að
öllum þótti gott að hlýða kalli Sigurðar. Á Hólum er nú búið að planta
í 50 ha og mörg trén orðin hin vöxtulegustu”. (M.H.G.) Fyrstu
jólatrén í þessum reit voru felld fyrir síðustu jól (1977), þ.á.m. allt að
3,5 m há stafafura, aðeins 14 ára gömul.
Árið 1940 kvæntist Sigurður Sigrúnu Jóhannsdóttur bónda á
Úlfsstöðum í Blönduhlíð, Sigurðssonar og konu hans Ingibjargar
Gunnlaugsdóttur frá Miðgrund, sjá Glóðaf. 16, bls. 74. Þau höfðu