Glóðafeykir - 01.04.1989, Side 55

GLOÐAFEYKIR
53
heilsa leyfði og þó lengur að vísu, en frá því síðla árs 1973 dvaldist hún
óslitið á sjúkrahúsi og lengstum rúmföst, en hafði áður oftsinnis orðið
að vera tímum saman undir læknishendi. „Ung kona varð hún fyrirþví
áfalli að fá svo illkynjað mein í annan fótinn, að ekki voru önnur ráð
tiltæk en að taka hann af. Varð þetta henni... hin þyngsta kvöl, því að
ekki var þá orðin sem síðar varð sú tækni í gerð gervilima og umbúnaði
þeirra”. (Sr. G. G.).
Börn þeirra hjóna voru tvö: Ingibjörg, húsfreyja í Kolgröf og síðar á
Sauðárkróki, d. 1976, sjá Glóðaf. 22, bls. 68 og Árni, bóndi í
Krithólsgerði.
Jóhanna Sæmundsdóttir var geðfelld kona, gædd hlýju lundarfari,
æðruleysi og þolgæði, ávallt glöð og hress í viðmóti, enda þótt eigi tæki
á heilli sér, lét eigi á sér festa þótt straumur lægi í fangið og í stríðara
lagi löngum.
Sigfús Björnsson, verkamaður á Sauðárkróki, lést hinn ll.jan. 1978.
Hann var fæddur að Steindyrum í Svarfaðardal 8. des. 1893, sonur
Björns, síðar bónda á Unastöðum í Kolbeinsdal, Björnssonar bónda í
Syðra-Garðshorni í Svarfaðardal, Jónssonar bónda á Botni í
Fjörðum, Jónssonar, og konu hans
Guðbjargar Guðjónsdóttur bónda á Hólma-
vaði í Aðaldal.
Sigfús ólst upp í foreldrahúsum,
næstelstur 9 systkina, fyrst að Steindyrum,
þar sem foreldrar hans voru í húsmennsku
um nokkurra ára skeið, þá á Hrafnsstöðum
(nú Hlíð) í Hjaltadal 1903-1908 og loks á
Unastöðum til 1915, er foreldrar hans létu af
búskap, fluttu til Hofsóss og þaðan að
tveimur árum liðnum til Sauðárkróks og áttu
þar heima til dauðadags.
Ungur vandist Sigfús því að taka til hendi,
fór þegar upp úr fermingu að vinna utan
heimilis og réðst vinnumaður að Hólum í Sigfús
Hjaltadal, þá vaxinn nokkuð. Þar kynntist Björnsson
hann konuefni sínu, Bergþóru Þórðardóttur
bónda í Reykjaseli á Mælifellsdal, Jónssonar bónda þar,
Hallgrímssonar, og konu hans Hansínu Petreu Elíasdóttur bónda á