Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1985, Síða 74

72
MÚLAÞING
ákafa- og hagleiksmaður, hagsýnn og hirðusamur, smiður góður og
afkastamikill, jafnt á tré sem járn. Öll þágildandi heimilisáhöld smíðaði
hann, þ. á m. blakka- og tindaherfi.
Auk þess smíðaði hann kerru, sem varð ein af þeim allra fyrstu er
kom til notkunar áHéraði. Hjólin vorugerð af 4 X lOtommuplönkum,
felldum í kross, og bogar af sömu gerð felldir á milli og þannig gerður
réttur hringur. Um hann var svo gjörðin. Hún var vel hituð áður en
hún var slegin upp á hjólið. Sver járnöxull sem gekk í gegnum járnhólk
í miðju hjólanna, var festur með allsverum járn-„splittum“, sem rekin
voru í raufar á enda öxulsins utan þeirra. - Þessi kerra var notuð til
allra viðeigandi þarfa á heimilinu, svo og í vegagerð og flutninga af
Reyðarfirði eftir að akfært varð þaðan. - Framtak í búnaði - svo sem
húsbyggingum og túnrækt - var meira og fyrr en annars staðar á Héraði,
og þar um varð til hið héraðsfleyga orðtak: „allt er fljótt á Finnsstöð-
um“, enda formfesta, fyrirhyggja og atorka þar í öndvegi í öllum
búsháttum, og afkoman því örugg og í mörgum tilvikum var Jón hjálp-
arhella sveitunganna, sem af þeirra hálfu var virt og þökkuð, m. a.
með heiðurssamsæti er þeir héldu hjónunum - Árna og Sigurveigu -
á gullbrúðkaupsári þeirra 1908. - Og enn liðu tímar, og þar kom að
tæknivæðingin hélt innreið sína í íslenskan landbúnað og síður en svo
fór hún fram hjá Finnsstöðum. En þrátt fyrir kollsteypu eldri búshátta,
örlar þó enn á bestu eigindum fyrri tíma á Finnsstöðum. Megi svo
verða enn um aldir.
Skrifað í mars - apríl 1984.