Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1985, Page 185
MÚLAÞING
183
Seyðisfjörður fyrir síðustu aldamót. Fremst á myndinni er húsið Liverpool. Flutningaskip
við bryggjuna. Fjarðaralda í baksýn.
Lögin eru málamiðlun. Þau heimila Norðmönnum að halda áfram að
stunda síldveiðar í hinum íslensku fjörðum, þegar þeir hafa íslendinga
eða fast búsetta Norðmenn, sem eru orðnir íslenskir ríkisborgarar, í
félagi með sér.
En sumarið 1888 sendir aðeins Lars Berentsen, útgerðarmaður í
Stafangri, landnótaleiðangur til Eyjafjarðar. Berentsen hefur haft góða
samvinnu við Islendinga. Fyrir Jörund Jónsson í Hrísey hefur útgerðin
smíðað tvö skip til hákarlaveiða, „Oddeyri" og „Akureyri“. Berentsen
er einnig umboðsmaður fyrir síldveiðifélagið „Eyfirðingur“. Samningur
dagsettur á Akureyri 15. október 1884 veitir Berentsen 1. veðrétt í
öllu, sem félagið á, „fyrir þeim útgjöldum og útborgunum, sem hr.
Berentsen hugsanlega greiðir fyrir félagið og það ekki getur endur-
greitt.
Norskir útgerðarmenn og síldarkaupmenn losa sig nú við allt sem
þeir eiga á íslandi, hús, bryggjur, báta, fiskveiðiáhöld, allt þetta, sem
kostað hefur svo mikla vinnu og peninga. - Flestar sjóbúðirnar í
Mjóafirði eru rifnar og seldar bændum í grenndinni. Tvö uppboð eru
1888, þá fer norskt hús á Brekkusandi undir hamarinn, og margvíslegt
1 Veömálabók Eyjafjarðarsýslu.