Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1993, Side 6

Eins konar ferðasaga
Árið 1935 var kominn fyrir ári vegur frá Seyðisfirði upp yfir Fjarðarheiði og
tengdist Eiðaþinghárveginum lítið eitt nær Miðhúsum en sá sem nú er. Þá var orðið
bílfært utan af Héraði upp í Hallormsstað 4-5 árum fyrr.
Seyðfirðingar notfærðu sér að sjálfsögðu þessar samgöngubætur og óku „drossí-
um“ sínum upp í hinn skógarfagra stað, Hallormsstað, og Emilía Blöndal mynda-
smiður þar hafði Ijósmyndavél meðferðis. Þessa leið mun hún hafa farið oftar en einu
sinni, því að á myndunum, sem hér birtast, standa ártölin 1935, 1937 og 1938. Samt
mynda þær eina heild og gætu hafa verið teknar í einni og sömu för:
Hér sitja tvær konur
við fljótið innan við býl-
ið Ormsstaði í skóginum
og horfa norður á Orms-
staðavíkina. Ormsstaðir
fóm f eyði 1935, en þess-
ar konur eru myndaðar
þarna í rjóðri milli lág-
vaxinna runna 1938.
Ormsstaðatúnið var þá
enn óvaxið skógi og ef til
vill slegið, því að
skammt er þaðan heim
að Hallormsstað.
Otilgreint ár, ef til vill
sama árið og í sömu
ferðinni er myndasmið-
urinn við Kliftjörn, svo
örskammt innan við
Ormsstaði að tún og hús
sjást á myndinni. Og
enn eru þama tvær kon-
ur við Kliftjörnina,
sannkallað djásn í skóg-
inum þá og jafnvel enn
þótt að henni hafi verið
þrengt með freklegum
nútímavegi, sem kominn er þar sem áður lá hæverskur ruðningur inn eftir tjarnarbakkan-