Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1993, Blaðsíða 59

MÚLAÞING
57
í hús, og á meðan hringt kirkjuklukkunni. Að því loknu sungið fyrsta er-
indi sálmsins “Ó, blessuð stund”. Ættingjar og vinir tóku á móti hinum
dánu ástvinum. En mannfjöldinn dreifðist til heimila sinna og djúpur
friður vafðist yfir páskahelgina, sem varð að angurværri sorgarhátíð, er
fáum mun auðvelt að gleyma, og ef til vill síst þeim, sem þarna kornu
með þá von í brjósti, að fá að taka á móti hinum líkamlegu leifum ást-
vina sinna, sem þeir vissu að farist hefðu. Þeir hafa máski gengið
þyngstu sporin heimleiðis á aðfangadagskvöldi hinnar miklu sorgarhá-
tíðar. En sóldögg sorgarinnar er þeim jafn fögur og frjóræn fyrir því, og
minningin heilög og vongleðjandi.
Vormorgun lífsins í ljósinu blasir við framundan og blikar í tárunum.“
Þessi framanskráðu orð, sem birtust í ,,Hæni,“ munu vera eftir rit-
stjórann Sigurð Arngrímsson, sem var viðstaddur þessa sorgarathöfn
laugardaginn 19. apríl 1924. Og enn mun ég fylgja orðum hans í
,,Hæni,“ frá 3. maí sama ár.
Jarðarförin
„Jarðarför hinna sex drukknuðu manna á bátnum ,,Seyðisfjörður“ fór
fram 29. þ.m. (þ.e. apríl) með óvenjulega mikilli hluttekningu og senni-
lega viðstöddum meiri mannfjölda en þekkst hefur hér áður við slíkt
tækifæri, á að giska 500-600 manns.
Allir þeir, sem fundust voru jarðaðir í einu, en hluttekningin og öll eft-
irmæli náðu eins til hinna tveggja rösku og góðu drengja er í hinni votu
gröf hvfla, Guðmundar Haraldssonar og Sigurðar Gunnarssonar.
Það var sannarlegur sorgarsvipur yfir bænum, þegar líkfylgdirnar frá
heimilum hinna látnu, smátt og srnátt komu út á götuna, uns þær allar
runnu saman í eina stóra sorgarfylkingu á leið til kirkjunnar og kisturnar
sex, bornar inn, í beina röð. Var fyrst sungið kvæði eftir Pétur Sigurðs-
son skósmið og síðan flutti sóknarpresturinn [sr. Björn Þorláksson, inn-
skot mitt S.M.] minningarræðuna. Að henni lokinni og sálmasöng, hélt
hin mikla líkfylgd af stað til kirkjugarðsins.
Verkamenn og aðrir vinir hinna látnu, báru kisturnar frá heimilum, í
og úr kirkju og inn í kirkjugarðinn.
Eftir að presturinn hafði lokið embættisverkum sínum talaði Karl
Finnbogason skólastjóri, þar næst bæjarfógeti Ari Arnalds og síðan flutti
Jón Sigurðsson kveðju frá verkamannafélaginu “Fram” og afhenti krans
frá því. Áður höfðu verið sungin kveðjuljóð frá félaginu eftir Pétur Sig-
urðsson. Kvæði hafði einnig ort Sigurgísli Jónsson skósmiður.