Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1993, Side 110

108
MÚLAÞING
bæði þótti þeim einslegt þar og voru ekki fyrir það að sækja sjóinn, enda
bátarnir litlir. Vorum við eitt ár í eynni eftir að pabbi dó.
Ég man þó nokkuð eftir mér í Papey og einnig sumum ömefnum þar.
Hrafnabjörg og Höfði eru austan á eynni, og var hægt að ganga upp í
Höfða í stiga sem var tilhögginn í bergið. Við krakkarnir sóttum mjög í
að fara í Höfðann og var þá hafður bátur fyrir neðan til taks ef við dytt-
um, og hinum megin í Höfðanum var rák sem var farin niður. Rétt innan
við bæinn var Hellisbjargið þar sem síðar kom viti.
Tveir brunnar voru í eynni og hét annar Hvekkur en hinn Lifandi
brunnur og þótti vatnið einstaklega gott í þessum brunnum. Það var
alltaf hægt að lenda bát í eynni því vogarnir voru tveir, Selavogur var
neðan við bæinn að sunnanverðu en Attæringsvogur að norðan, líka var
hægt að lenda í Hákarlavogi.
Einn daginn er bræður mínir voru inn á ey að leika sér sem vandi
þeirra var, vill svo til að óhapp hendir þá. Þorbjörn bróðir minn hafði
gaman af að príla í klettunum, og þar sem hann er við þessa iðju sína
verður hann fyrir því að það hrapar ofan á fótinn á honum stór steinn og
tekur af honum 2 tær og hálfa þriðju. Þeir bræður hans komu síðan með
hann á milli sín heim, þessir litlu snáðar og tók mamma þar á móti þeim
og gerði að sárinu með smyrslum og jurtum sem hún notaði mikið, en
Þorbjörn átti lengi í þessu. Atti mamma til dæmis alltaf vallhumals-
smyrsl.
Ég ætla að reyna að lýsa íveruhúsinu í Papey, en þar var venjulega tví-
býli. Bæjarhúsin stóðu saman og var gangur á milli svo aldrei þurfti að
fara út til að fara á milli. Bæirnir voru kallaðir Austur- og Vesturbær.
Austurbærinn var miklu stærri og þar bjuggu foreldrar mínir en Vestur-
bærinn var notaður sem smíðahús því enginn bjó þar þá. I austurbænum
var stór baðstofa uppi, en þar var eldavél og einnig var hjónaherbergi
uppi. Niðri var stór stofa og herbergi þar inn af, sennilega gestaherbergi.
Þá var hlóðaeldhús niðri þar sem lundinn var eldaður. Hann var eldaður
í moðsuðu sem kallað var, settur í pott og hlúð að með moði.
Þegar við komum í land úr Papey árið 1900, en ég var þá sex ára um
sumarið, fór ég með mömmu og tveimur bræðrum mínum, þeim Guð-
mundi og Bjarna að Reyðará í Lóni og sá mamma um heimilið, þar sem
Anna húsmóðir lá rúmföst.
Við vorum með eina kú og þeir bræðurnir unnu fyrir henni. Rósa syst-
ir mín var í Stafafelli á vegum Margrétar frænku okkar.
Um haustið fór mamma með okkur krakkana í tveggja vikna heimsókn
í Hamarssel í Hamarsfirði til Valgerðar hálfsystur minnar og Sigurðar