Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Blaðsíða 25
Einar J. Long
Svefnhús pilta var skiliðfrá kvenpalli með
þunnu þili, sem var fótagafl í rúmi Hall-
dórs Karvelssonar, en hann hafði spyrnt
fjölunum úr, svo að gat var komið á þilið,
og benti Páll gestinum á gatið og mælti:
Gegnum þetta gat er kropið,
gaflinn sprengdur frá.
Halldór liggur hér við opið.
Hvernig líst þér á?
Ágústfer til andskotans,
yfir þessu hlakka má.
Dropar þessa djöfuls manns
drepa hvern, sem smakkar þá.
Agústfer til englaranns.
Yfir þessu fagna má.
Dropar þessa dánumanns
duga þeim, sem bragða þá.
Ágústi barst vísan. Nokkru síðar hitti
hann Pál í kaupstað á Vopnafirði ásamt
Vilhjálmi Oddssyni, vini Páls. Veik Agúst
með hœgð að þóknuninni, sem hann hafði
fengið fyrir meðölin. Páll innti eftir, hvað
hann hefði út á vísuna að setja og hafði
hana yfir á þessa leið:
Og bœtti við: „Hafir þú heyrt vísuna
öðruvísi, hefur helvítið hann Vilhjálmur
snúið henni. Það er svo sem líkt honumP'
(bls. XXI)
Af þessu virðist ljóst að Einar
Long hefur átt þátt í að bjarga frá glötun
kveðskap og frásögnum um Pál Ólafsson.
Hjörleifur Guttormsson
Gísli í Skógargerði vill hafa, að vísa
þessi hafi verið kveðin við smið, erfenginn
hafi verið til að gera við veiluna og lag-
færa fleira innanbœjar. Aðra sögu, þessari
Hka, segir Einar Long: Páll átti stjúp-
dóttur, sem var honum kær mjög. Hún var
heilsulaus umfermingar aldur og veslaðist
upp, þótt lækna væri leitað. Að síðustu var
reynt að sækja meðöl til Agústs Jónssonar
smáskammtalæknis á Ljótsstöðum í Vopna-
firði, en stúlkan andaðist litlu síðar, og
kx’að þá Páll:
Einar Long með Guðrúnu Aðalsteinsdóttur upp á
arminn. Ljósm. óþekktur.
23