Gerðir kirkjuþings - 2008, Síða 5

5
styrkur og sál trúarinnar. Aldrei var mikilvægara að minna á þá eilífu auðlind en einmitt
nú.

Viska, hagsýni, hófsemi og umhyggja
Á snöggu augabragði hrundi svo margt sem keikast stóð í hinni hraustu, nýju veröld
hnattvæðingarinnar. Horfurnar eru engan veginn bjartar. Margir eru áhyggjufullir um
lífsafkomu sína, einstaklingar, fjölskyldur, fyrirtæki og stofnanir samfélagsins. En við
missum ekki móðinn! Nú fá ríki heims og fjármálastofnanir og einstaklingar tækifæri til
að endurmeta og endurskipuleggja með visku, hagsýni, hófsemi og umhyggju að
leiðarljósi. Hvar er þeim gildum helst miðlað? Við teljum okkur vita það. Í iðkun og
uppeldi trúar, vonar og kærleika.

Ofuráhersla í umræðu um fjármálavanda og umhverfisvá er á dökkri og neikvæðri mynd
af manninum og afli hans og möguleikum til að eyða, spilla, sóa og deyða. Víst sjáum við
merki þess allt um kring, því miður. En fótspor mannsins á jörðu og í mannlegu
samfélagi eru ekki aðeins fótspor ágirndar og eyðingar, heldur líka góðs og gleði,
uppbyggingar, sköpunar. Hin kristna heimsmynd og lífssýn gengur út frá því að við séum
sett á þessa jörð og falið að gæta hennar af ábyrgð og miðla með okkur gæðum hennar af
réttlæti og sanngirni gagnvart meðbræðrum okkar, já, og niðjum. Maðurinn er
samverkamaður skaparans að hamla gegn illu, hlú að lífi, greiða því góða veg. Og víða
má sjá merki þess í verkum og viðmóti góðs fólks á vettvangi daganna.

Að uppræta örbirgð
Í hamförum fjármálakreppunnar megum við ekki gleyma systkinum okkar í fjarlægum
álfum sem ekki nutu ávaxta góðærisins að neinu marki. Desmond Tutu, erkibiskup,
hvetur alþjóðasamfélagið til að standa við þúsaldarmarkmið Sameinuðu þjóðanna. Hann
segir að við höfum þrátt fyrir allt möguleika á að vera „fyrsta kynslóð í sögu
mannkynsins til að uppræta mesta ranglæti og alvarlegustu mannréttindabrot sögunnar:
örbirgðina.“ Við skulum hlusta eftir því og bregðast við, leggja okkar af mörkum í þeim
efnum. Aldrei var meiri þörf en einmitt nú að efla hjálparstarf og þróunarhjálp um allan
heim til að standa við skuldbindingar okkar gagnvart þeim fátæku í heiminum.

Þeir alvarlegu erfiðleikar sem íslensk þjóð gengur nú gegnum eru umfram allt
auðsældarkreppa en ekki örbirgðar. Íslendingar hafa aldrei verið auðugri og þjóðin aldrei
búið við betri innviði og forsendur en nú til að takast á við og vinna sig út úr áföllum.
Sannarlega erum við vellauðug í samanburði við þau sem vart hafa til hnífs og skeiðar, og
sem er hlutskipti milljóna barna víða um heim. Okkar er að gleyma þeim aldrei og rétta
fram hjálparhönd líka og ekki síður þegar við finnum að okkur þrengt í lífskjörum. Það
væri til marks um auðugt hjarta og trúmennsku okkar við gjafara allra góðra hluta að
leggja okkur fram um einmitt nú að styðja þau börn sem þurfa áfram á aðstoð okkar að
halda.

Varanlegir sjóðir og velgengni
Fagnaðarboðskapur frelsarans sem kirkjan ber vitni í orði og atferli á helgum og hátíðum
og í gleði og raunum knýr okkur til góðra verka. Knýr okkur til að boða von og trú og
vitna um kærleika Guðs sem öllu er ofar og á erindi til allra manna á öllum tímum.