Gerðir kirkjuþings - 2008, Blaðsíða 64

64
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.

Um 1. gr.
Í 1. gr. er fjallað um trúfræðilega undirstöðu Þjóðkirkjunnar á Íslandi sem sjálfstæðs
trúfélags. Tekið er fram að starfsemi hennar sé reist á evangelísk-lúterskum grunni. Í því
felst að kenningargrundvöllur Þjóðkirkjunnar byggist á eftirtöldum játningarritum:

1. Postullegu trúarjátningunni
2. Níkeujátningunni.
3. Aþanasíusarjátningunni.
4. Hinni óbreyttu Ágsborgarjátningu frá 1530.
5. Fræðum Lúthers hinum minni.

Um 2. gr.
Í 1. mgr. er ákvæði efnislega samhljóða 2. mgr. 1. gr. núgildandi laga nr. 78/1997 um
stöðu, stjórn og starfshætti Þjóðkirkjunnar en rétt þykir að vísa sérstaklega til stjórnar-
skrárákvæðisins sem er grundvöllur stuðnings ríkisvaldsins við Þjóðkirkjuna. Áréttað skal
að þessu frumvarpi, ef að lögum verður, er á engan hátt ætlað að breyta fjárhagslegum
skyldum ríkisvaldsins gagnvart Þjóðkirkjunni eins og ljóst er af VIII. kafla frumvarpsins.
Í 2. mgr. er mælt fyrir um sjálfstæði Þjóðkirkjunnar gagnvart ríkisvaldinu. Ákvæðið
er efnislega samhljóða 1. mgr. 2. gr. og 5. gr. núgildandi laga.
Í 3. mgr. er mælt fyrir um að Þjóðkirkjunni beri að tryggja öllum landsmönnum
kirkjulega þjónustu. Ákvæðið er nýmæli en mikilvægt er að árétta að auknu sjálfstæði
Þjóðkirkjunnar fylgir rík ábyrgð á því að allir landsmenn geti átt aðgang að þjónustu
kirkjunnar eftir því sem þeir kjósa og lög og reglur heimila.

Um 3. gr.
Kirkjuleg stjórnvöld eru stjórnvöld í skilningi íslenskra laga, a.m.k. þegar þau fara með
opinbert vald lögum samkvæmt. Þar sem Þjóðkirkjan er ekki ríkiskirkja og nýtur verulegs
sjálfstæðis gagnvart ríkisvaldinu, þ.á m. í stjórnsýslu kirkjunnar, þykir rétt að taka af
tvímæli og árétta að kirkjuleg stjórnvöld falli undir stjórnsýslulög og upplýsingalög.

Um 4. gr.
Greinin er samhljóða 4. gr. núgildandi laga að öðru leyti en því að felld eru brott orðin
„að því er varðar fjárlagagerð“ þar sem samkipti ráðuneytisins og Þjóðkirkjunnar eru ekki
einskorðuð við undirbúning fjárlaga. Ekki er nú frekar en áður lagt til að tengsl verði
rofin milli ríkisvaldsins og Þjóðkirkjunnar þótt sjálfstæði hennar um innri málefni sín
verði enn aukið frá því sem verið hefur.