Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2004, Blaðsíða 170

Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2004, Blaðsíða 170
168 segir: „Ég held ég kenni svipað bara eins og mér hefur verið kennt” og undirstrikar þar að fyrri námsreynsla hefur líka áhrif að því leyti að þangað sækja kennarar fyrirmyndir í kennsluháttum. Kennararnir ræddu um ýmsa fyrrum kennara sína sem fyrirmyndir af því að þeir voru einstakir kennarar, bjuggu yfir skipulagshœfni, smituðu nemendur af áhuga sínum og þekkingu á viðfangsefiú eða voru hlýlegir í viðmóti gagnvart nemendum. Þeir mannkostir sem kennarar drógu fram í fari fyrirmyndarkennara sinna voru gjarnan þeir sömu og þeir sjálfir töldu ntikilvæga og vildu gjarnan leggja áherslu á í eigin kennslu. Starfsreynsla Allir hafa kennararnir fimm starfað á sínum starfsvettvangi áður en þeir gerðust háskólakennarar og vísa í þá reynslu á einn eða annan hátt. Þeir tala um „sitt svið” eða þetta er mitt þegar vísað er í námskeið sem liggja á þeirra sérþekkingu og sérsviði. Þeir nýta þessa starfsreynslu sína beint eða óbeint í skipulagi kennslu. Einum kennara er fyrsta starfsreynslan enn í fersku minni og einkum sú tilfinning að hafa ekki kunnað neitt þrátt fyrir háar skólaeinkunnir: Eftir allt þetta nám! Ég hugsaði þetta hérna. Hvemig stendur á því? Mér gekk alltaf svo vel og ég fékk alltaf svo hátt. Síðan bara vinn ég og finnst ég ekkert kunna (hlær). Ég held að allir upplifi það ...það er bara þetta af því að þú ert ekki lengur að fá einhver heimadæmi “ Reynslu sína af starfsvettvangi nýtir kennarinn í kennslu sinni. Hann vill gjarnan undirbúa nemendur sína sem best undir það að fara að starfa á sviðinu og forða nemendum sínum frá því að upplifa sig jafn illa undirbúna og honum fannst hann vera að námi loknu: „Og hvað fannst mér ég vera alveg eins og auli þegar að ég fór að vinna og ég vissi þetta ekki! Bíddu, átti ég ekki að hafa læn þetta einhvers staðar? Og hvernig stóð á því að ég lærði þetta ekki? “ Kennarinn leggur sig mikið fram við að aðstoða nemendur sína til að sjá tengsl fræða og starfs og nýtir fjölbreyttar leiðir til þess. Hann hefur trú á að gefa nemendum tækifæri til að snerta og prufa og tekur gjarnan með sér hluti í kennslu svo að nemendur geti handfjatlað þá „Já magnesíum er léttasti málmurinn..þú veist að...þú manst ef þú hefur haldið á magnesíum og álfelgu sko...það er munur... Þú manst alltaf tilfinninguna. “ Aðrir kennarar nýta tengsl sín á starfsvettvangi til að gefa nemendum hagnýt dærni í kennslu- stundum og til að kynna fyrir nemendum nýjungar á sviðinu. Ragnar bendir á að sakir smæðarinnar eigi kennarar auðveldara með að hafa samband við mann og annan þegar koma þarf nemendum í verklegt nám eða finna þeim verkefni í atvinnulífinu. Þessi þátturerekki síst mikilvægur þegar höfð er í huga sú áhersla sem flestir kennararnir leggja á að verkfræðin sem fræðigrein verði að vera hagnýt og verkleg. Kennslureynsla Schulman (1987) hefur bent á að árangursrík kennsla hvíli á margs konar þekkingargrunni en segir að sambland af þekkingu á fræðigreininni og kennslufræði sem hann kallar kennslufræðilega fræðigreinaþekkingu, skipti sköpum í hugsun kennara. Sú þekking er ekki aðeins lituð af þekkingu heldur persónulegri reynslu kennara og því mótuð af tilfinningum (Entvvistle 1998). Kennararnir í rannsókninni geta allir auðveldlega rætt um kennslu sína og hvernig þeir skipuleggja hana og framkvæma og leita í sameiginlega þekkingar- og reynsluforða sem kalla mætti starfsþekkingu (craft knovvldge) (Leinhardt, 1990; van Driel og fleiri, 1997). Sá þekkingarforði er byggist upp af langri reynslu kennara úr eigin skólagöngu og yfirleitt orðaður með hversdaglegum hætti meðal samstarfsfélaga (Ballantyne, Bain og Packer, 1997). Kennslureynsla kennaranna er mismikil og það er greinilegur munur er á hugsun kennarans, Láru, sem er ný í starfi og hinum fjórum sem hafa kennt í 13-15 árog búa yfir langri kennslureynslu. A meðan Ingvar segist þurfa að breyta til í kennslunni af því Tímarit um menntarannsóknir, 1. árgangur 2004
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224
Blaðsíða 225
Blaðsíða 226
Blaðsíða 227
Blaðsíða 228
Blaðsíða 229
Blaðsíða 230
Blaðsíða 231
Blaðsíða 232
Blaðsíða 233
Blaðsíða 234
Blaðsíða 235
Blaðsíða 236
Blaðsíða 237
Blaðsíða 238
Blaðsíða 239
Blaðsíða 240
Blaðsíða 241
Blaðsíða 242
Blaðsíða 243
Blaðsíða 244
Blaðsíða 245
Blaðsíða 246
Blaðsíða 247
Blaðsíða 248
Blaðsíða 249
Blaðsíða 250
Blaðsíða 251
Blaðsíða 252
Blaðsíða 253
Blaðsíða 254
Blaðsíða 255
Blaðsíða 256
Blaðsíða 257
Blaðsíða 258
Blaðsíða 259
Blaðsíða 260

x

Tímarit um menntarannsóknir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit um menntarannsóknir
https://timarit.is/publication/1140

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.