Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Side 42

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
42 TMM 2018 · 2
Einhvern tímann las ég um freigátufugla sem hverfa inní ský, leggja sig þar
og fá frítt far langar vegalengdir. Mér þykir gaman að lesa um fugla – ég ætti
að fá mér sjónauka og byrja að horfa á þá líka.
Sjónaukann sem nunnan teiknaði handa þér á skrípamyndinni – hefurðu
tekið eftir því að fuglar hverfi úr ljóðum nú á tímum?
Nei, ég hef ekki tekið eftir því – mig langar að koma þeim þangað aftur
inn. Það er áhugavert að fylgjast með breytingum sem eiga sér stað hjá fugl-
unum. Þegar fækkar í hópunum fljúga ólíkar tegundir saman til að vernda
hver annan fyrir ræningjum.
Þú ættir að yrkja ljóð um það og senda í New Yorker.
Nákvæmlega.
Manstu, það eru annars fuglar í ljóðunum þínum – t.d. í ljóðinu sem New
Yorker hafnaði. Áttu þér þitt listræna manifestó?
Niðurskrifað eða …
Já, niðurskrifað á blað eða í huganum.
Já, með Jill Soloway [leikstjóra Transparent] skrifaði ég manifestó sem ég er
mjög ánægð með. Þar hvetjum við karlmenn til að taka sér frí frá listsköpun í
hundrað ár. Að skrifa manifestó ein er frekar heimskulegt. Stefnuyfirlýsingar
sameina fleiri en eina rödd.
Birtuð þið stefnuyfirlýsinguna?
Já, Parísarþakkargjörðaryfirlýsinguna má finna á vefsíðu Jills: https://topp-
lethepatriarchy.com. Hún er fyndin og líka klár – yfirlýsingin þ.e.a.s. – það
besta sem við gerðum saman.
Hlustarðu á tónlist þegar þú skrifar?
Nei.
Áttu uppáhaldstónlist?
Já, ég er mikill aðdáandi Arthurs Russel – ég virðist hlusta mest á tónlist
karla – Robert Johnson, ég elska blús, Towens Van Sandt, þjóðlagasöngvara,
ég er mikill aðdáandi Bobs Dylan, svo er hljómsveit frá Florida sem heitir
Sale, söngkona hennar heitir Morgan held ég. Ella Fitzgerald kemur mér
alltaf á óvart.
Hvernig hafa aðrar listgreinar, myndlist og tónlist og leikhús og dans, áhrif
á skrifin þín?
Ég vildi að ég væri dansari. Undanfarið virðist ég áhugasamari um dans en
kynlíf og ég sjálf að dansa frekar en að horfa á dans – eins mikla ánægju og ég