Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Blaðsíða 57

Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Blaðsíða 57
J ó l a p l a t t a r n i r TMM 2018 · 2 57 varð ljóst að þær fréttir ættu við rök að styðjast varð það mín staðföst ætlan að ráða mig í pláss á Jón forseta. Stærsta stund lífs míns rann upp í janúar 1907 þegar ég gekk um borð í þennan þjóðarsóma við Reykjavíkurhöfn, einn af 25 manna áhöfn sem þá hafði verið ráðin. Með mér bar ég sjópoka með helstu nauðsynjum og tólf jólaplöttum frá Bing og Grøndahl. Togarinn var allur úr járni og því fann ég enga leið til að hengja upp platta yfir kojunni minni, en þess í stað raðaði ég þeim milli þils og dýnu fyrir innan mig. Okkur sem höfðum róið á skútum þótti mikil viðbrigði að komast í togarapláss. Fannst sumum okkar líkt og við hefðum komist í rólegt innistarf þegar borin var saman vosbúðin sem við áður höfðum reynt og svo snyrtilegar káetur, lúkar og aðrar vistarverur Jóns forseta. Hitt verður þó að segjast eins og er að skipið lét ekkert alltof vel í sjó og það bitnaði nokkuð á safni mínu af jólaplöttum. Í austanþræsingi undan Reykjanesi brotnaði St. Petri Kirke frá 1908 og á leið heim frá Cuxhaven eitt vorið gerði norðan garð sem kostaði mig bæði Amalienborg frá 1914 og Udenfor det oplyste vindue frá 1919. Undir stjórn Guðlaugs skipstjóra stóðum við langar vaktir þegar fiskað var í ís. Oft var ekki sofið nema í mesta lagi í klukkustund í senn og eftir viku túra höfðu sumir okkar ekki sofið nema 7–8 stundir saman- lagt. Þetta tók vitanlega á, og ekki bætti hitt úr skák að þegar ókyrrt var í sjóinn hafði ég stöðugar áhyggjur af plöttunum mínum, jafnt í svefni og vöku. Þessar áhyggjur ágerðust eftir því sem safnið stækkaði. Þorvaldur réð sig á Forsetann eftir að vökulögin voru sett. Okkur varð fljótlega vel til vina, enda kom það fljótt á daginn að hann var eini skipsfélagi minn sem sýndi jólaplöttunum einhvern áhuga. Aldrei sá ég hæðnisglott í augum hans, né varð ég var við augnagotur og ræskingar, sem gjarnan gengu á milli manna í lúkarnum þegar ég tók plattana fram til að fægja þá. Þvert á móti sýndi hann þeim áhuga og fékk oft að handleika þá, ævinlega af mikilli nærgætni og virðingu. Þorvaldur var líka allgóður dönskumaður og gat útskýrt fyrir mér sitthvað sem ég ekki hafði skilið til þessa. Hann sagði mér til dæmis að lænkehund þýddi ekki læknishundur, heldur að hundurinn væri hlekkjaður. Hann spurði líka oft út í Dýrfinnu frænku og Guðríði systur mína. Í raun var hann fyrsti maðurinn sem sýndi því skilning hvað jólaplattarnir skiptu mig miklu máli. Þegar Halaveðrið skall á var ég niðri í lúkar. Allt gerðist þetta mjög snöggt og ég hafði ekki fyrr áttað mig á að komið var vonskuveður en skipið reis upp á endann. Allt lauslegt sveif eitt andartak í lausu lofti. Ég náði taki á kojugaflinum og gat varist því að skella sjálfur í þilið. Það
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.