Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Síða 93

Á b a r m i G l e ð i n n a r
TMM 2018 · 2 93
Það er að segja, flestir á bakkanum syngja þetta svona. Við Kolla gerum
það ekki. Við syngjum í viðlögunum:
„Hífið öll sem eitt!“ og „Hífið nú systur allar sem ein!“
Við Kolla erum yfirlýstir femínistar. Kolla er meira að segja fræg sem slík
og hefur setið á þingi fyrir flokk sem hefur femínisma í titlinum. Ég hef
rætt þetta orðalag við hinar konurnar, en sumar orrustur eru bara tapaðar
fyrirfram. Þar að auki drynja baritónraddir þeirra Flosa og Guðmundar og
bassarödd Bigga svo hressilega að undir tekur í öllum veggjum laugarinnar
og útiloka að veikari kvenraddir komist eitthvað upp á dekk.
Skugga eða Rögnu er falið að semja síðari vísuna þannig að báðir fætur fái
sitt að glíma við í þessari æfingu. Þar sem sú vísa er ætíð háð stund og stað og
veðri og pólitík er ekki unnt að hafa hana eftir hér. Viðlagið er þó hið sama
og í fyrri vísunni. Vísan er alltaf smellin og við klöppum höfundi lof í lófa.
Müllersæfingum er lokið.
Nú er haldið ofan í heitasta pottinn. Hér fer fram einkunnagjöf og talning.
Ég þigg kaffimál hjá prestinum og smeygi mér innst í pottinn til Margrétar
hans Jóns sem var einu sinni félagsmálaráðherra. Jón er líka góður hag-
yrðingur og lætur stundum vísur fjúka. Eitt sinn þegar presturinn þurfti
að fara áður en Vinir Dóra höfðu lokið æfingum mælti Jón af munni fram:
Sundfélagar hengja haus,
hljóður allur skarinn.
Kvenþjóðin er kaffilaus,
klerkurinn er farinn.
Kliðurinn í pottinum er eins og í fuglabjargi. Ég loka augunum og eyrun
fanga stök orð og setningaslitur: „Umgangspest.“ „Nei, nei, það var ekki
mein ingin …“ „Sjónvarpið“.
„Jæja,“ segir einhver hressilega. „Á ekkert að gefa einkunn í dag?“
„Jú, jú blessaður vertu, bíddu bara hægur.“ Það er Foringinn sem talar og
það dregur úr kliðnum í pottinum þegar við snúum okkur að honum og
bíðum spennt niðurstöðunnar.
„9,36!“ segir Foringinn hátt og snjallt. Það fer fagnaðarkliður um hópinn.
Margir endurtaka töluna og finnst mikið til hennar koma. Enda er hún
óvenju há.
„En fjöldi iðkenda?“ segir nú Foringinn, „Hverjar eru tölurnar í dag?“
Yfirtalnameistarinn Jónína, eða doktor Jónína eins og við höfum kallað
hana síðan hún varði doktorsritgerð sína í stærðfræði, tekur nú til máls:
„Jaaá, þetta var nú óvenju snúið í dag,“ segir reiknidoktorinnan ábúðarfull.
Við sperrum eyrun. „Hvað ertu að segja?“ verður einhverjum að orði og aðrir
muldra til staðfestu.
„Já, það var nefnilega ekki alveg ljóst hvaða karlpeningar ætluðu að vera
með í dag og hverjir voru bara að reyna að ná sér í einhver prik. Það voru
þarna nokkrir á eilífu randi, bæði út og inn.“
„Er þetta satt, Árni?“ spyr einhver í forundran Árna Þór. Hann hefur